Twee werelden, één visie
Nadia van Muijen, student Lerarenopleiding Wiskunde
Studiereis Turkije
Dag twee van de onderwijsconferentie in Mugla, ik ben benieuwd wat deze met zich mee gaat brengen! De wekker gaat rond 7 uur, daarna start mijn ‘Turkije routine’. Even lekker douchen en aankleden, daarna snel naar de tomaten, komkommers en olijven die ik met veel plezier oppeuzel. De bus kwam ons om 08:30 Turkse tijd ophalen, dat houdt in om 08:40. Volgens planning zijn we om 9 uur op de universiteit om eerst een gezamenlijke start te maken en uitleg te krijgen over de workshops van die dag. Helaas zijn er geen studenten te bekennen voor de eerste drie kwartier onze contact persoon is hard aan het werk om de studenten op te trommelen. Gelukkig stromen de studenten in kleine groepjes binnen en kan er gestart worden met de uitleg van de workshops van vandaag. Ik was erg benieuwd naar de onderwerpen van de workshops van vandaag, ik kon geen duidelijk beeld krijgen bij het onderwerp ‘ICT’.
Toen Jantien op het podium stond om haar workshop uit te leggen, gaf zij het woord aan Annie en Laura. Dit had ik niet verwacht, hoe gaaf is het dat onze studenten zelf het woord nemen op zo’n conferentie tijdens de inleiding?!! Annie en Laura leiden hun workshop in met een verhaal over Pipi Langkous, wat natuurlijk iedereen kent. Als de andere workshops ook zijn uitgelegd gaan we naar een ander gebouw, als ik het me goed herinner is dat het ICT gebouw. In het ICT gebouw worden alle workshops gegeven. De verdeling is al snel gemaakt en ik schuif aan bij een workshop met de minste Nederlandse studenten, zodat de verhouding studenten eerlijk blijft.
De workshop die ik volg gaat over hoe technologie het leerproces van leerlingen kan vereenvoudigd, maar vooral over of het van belang is dat er docenten en scholen blijven bestaan om leerlingen te begeleiden. Jammer genoeg sprak de Turkse docent die de workshop gaf amper Engels en moest een student alles vertalen. Hierdoor werd de opdracht voor ons niet echt duidelijker. Na wat puzzelen met de taalbarrière kwamen we op een mooi resultaat. De workshop werd al snel afgerond omdat de andere groepen al klaar waren.
Toen volgde een twee de workshop waarin we een aantal casussen kregen. We moesten deze casussen oplossen in de rol van docent, dus hoe wij later ‘als we groot zijn’ de beschreven problemen zouden aanpakken. Dit deden we in groepjes van ongeveer vier, studenten en docenten gemixt. De sfeer onderling was erg gezellig, toch was iedereen druk bezig met het bespreken van de casussen. Aan het eind van de workshop namen de studenten die de workshop gaven weer de leiding en zorgde ervoor dat ieder groepje zijn visie kon delen over de besproken casussen. Ik vond het leuk om te zien dat twee verschillende culturen toch dezelfde visie hebben op verschillende casussen.
Op de foto hieronder zie je het resultaat van deze middag. We hebben in verschillende groepjes samengewerkt met Turkse studenten, de opdracht voor ons groepje was om de perfecte school te creëren.
Na een heel leuke, doch vermoeiende dag ben ik naar het hotel gegaan om een heerlijk middagdutje te doen en alle mooie ervaringen te laten bezinken. Iyi geceler!