Top o’ the mornin’ to ya
Amber van Rooije, derdejaarsstudente lerarenopleiding Engels
Ierland, het land van religie, groen en pubs. Een land met een eigenlijk wat sombere geschiedenis en wat nog steeds, tot op de dag van vandaag, terug te zien is in het dagelijkse leven.
Voor mijn minor verbleef ik in de stad Limerick. Een, voor Ierse begrippen, grote stad met veel leven.
Limerick telt 2 grote universiteiten: University Limerick en Mary Immaculate College. Ik zat op het Mary Immaculate College, maar zelfs de docenten vinden die naam (veel) te lang en gebruiken de afkorting ‘Mary I’, dus bij deze.
Mary I is een universiteit die studenten opleidt tot docenten voor het lager onderwijs.
Een van de meest opvallende dingen op Mary I (en eigenlijk ook Ierland in het algemeen) is de aandacht voor religie. Zo heeft het symbool van Mary I een kruis, hangt er een gigantisch kruis aan de achterkant van het gebouw en heeft het gebouw een eigen kapel met dagelijkse diensten en bakjes heilig water om jezelf te zegenen.
Nou heb ik vanuit mijzelf een vrij sterke en duidelijke mening over religie, maar hier kon ik wel van genieten. Dit is Ierland, zodra je het vliegveld in Dublin uitloopt zie je een kerk met de tekst ‘God is love’. Het is een onderdeel wat Ierland, Ierland maakt.
Maar laat dit je niet afschrikken, ze gooien het niet in je gezicht en zijn juist ontzettend aardig, sociaal en belangstellend naar internationale studenten. Vooral na een aantal biertjes in de pub… (kleine tip zullen we maar zeggen)
Mary I biedt heel veel keuzevakken aan. Heel erg vergelijkbaar met de vakken die je krijgt op de Nederlandse hogescholen, hierom zal ik er niet te veel op ingaan. Je hebt tijdens de periode van het kiezen van de vakken voldoende tijd om met docenten te praten en te overleggen wat de vakken inhouden. Oprecht, alle docenten staan je graag te woord en bieden je zelfs koffie of thee aan als je langs hun kantoor loopt. Maak hier gebruik van!
Iets wat je wel gaat opvallen is de technologie, en dan vooral het gebrek eraan. Ze hebben geen Smartboards of andere moderne gadgets die wij, als enigszins verwende Nederlanders, gewend zijn in het klaslokaal. Zo heb ik bijvoorbeeld mijn keuzevakken moeten noteren op een papiertje en als een verwaande groupie de handtekeningen van de betreffende docenten daarvoor moeten verzamelen. Echter kan je daarover zeggen wat je wilt, maar het werkte en ik heb op gebied van administratie dan ook geen enkele klacht over Mary I.
Een minor in het buitenland doe je niet voor het leren, maar voor de ervaring. Hiermee bedoel ik niet dat je een spin-off serie moet beginnen van Zon, Zuipen, Ziekenhuis in Ierland, maar dat je juist op stap moet gaan. Zelfs de docenten raadden me aan om te proberen vrijdags geen colleges te volgen, zodat je langere weekenden op stap kunt gaan naar andere steden of landen. Een minor in het buitenland leert jou meer dan de vakken op school. Het geeft je een levenservaring.
En mocht je nog steeds niet overtuigd zijn van Ierland en ben je nieuwsgierig naar mijn avonturen, lees dan mijn blog!