Time just slips right through our hands

 Michelle is eerstejaars student deeltijd lerarenopleiding Engels

Sorry, ik heb mijn belofte moeten breken. Iedere week een blog schrijven bleek zo tegen het eind van het jaar niet meer haalbaar of überhaupt realistisch. Deadlines, assessment, examens, stage.. STRESS!! Het werd allemaal een beetje te veel van het goede. Maar na deze week komt alles in rustiger vaarwater, want vandaag (7/6/’11) heb ik mijn laatste stagedag. De afgelopen weken even in vogelvlucht.

Projectweek, oftewel nieuw vak: Handenarbeid
Multi-inzetbaar. Of in ieder geval, dat moest ik deze week wel zijn, want met het rooster uit het raam (enkel voor deze week) had ik me opgegeven voor de projectweek. “Bij Handenarbeid kunnen ze nog wel wat extra handjes gebruiken, Michelle. Kunnen we je daar plaatsen?” Eerste gedachte: “YES!!!” (true story!). Dit was tijdens mijn middelbare schoolcarriere als leerling mijn favoriete vak (zelfs Engels docenten vinden ook andere vakken leuk). En zo stond ik dus opeens tussen vier houten tafels en krukjes, in een lokaal vol met zaagjes, schuurmachines, en creatief-met-kurk-werkjes in de kast.

Afhankelijk of je in de eerste of in het tweede jaar van het VMBO zat, werd je ingedeeld. Zo kon je bijvoorbeeld meedoen met het leescafe. Mijn crea-bea-groep ging een modeshow organiseren. De leerlingen hadden in voorafgaande weken al per groep een thema uitgekozen en kleren zelf gemaakt.

Nu werd het tijd voor fundraisen, want deze week stond in het teken van KiKa en de Beestenboel. Op het eind van de week zou geld opgehaald worden door middel van verkoop van diverse kleine spulletjes (handgemaakt) en een tombola. Heel de week dus een af en aan geloop van leerlingen die met spullen van sponsors binnen kwamen en de harde kern die in het lokaal keihard aan het knutselen waren. In deze open ruimte van creativiteit waren enkele leerlingen nieuwsgierig geworden naar mijn aanwezigheid. Ik kreeg vragen en reacties zoals “Geeft u al les? Wat voor les dan? Ow, geen handenarbeid? Engels is mijn beste vak! Maar bent u dan nog niet klaar met school?” Als deze vragen me de eerste weken waren gesteld was ik misschien wel een beetje geïntimeerd geweest door alle aandacht, maar blijkbaar ben ik gegroeid in mijn rol als docent. Op het eind van de week was het dan zover. De catwalk stond klaar, punkkapsels en felle make-up domineerde de aula. Toen de eindopbrengst van meer dan 500 euro bekend werd gemaakt, kon volmondig gezegd worden dat de projectweek een succes was!

That’s all folks!
Met de tussenkomst van Hemelvaart bleef er daarna vrij weinig ruimte over om nog lessen te volgen en/of geven. En dan is er dan toch uiteindelijk die ene dag, the last one. Geen idee of bij iedereen dit gevoel besluipt zo tegen het eind van de stage, maar ik ga die leuke koppies missen. Het waren twee intensieve maanden, vol van leermomenten. Genoten heb ik iedere week! Het is voorbij gevlogen. Echter, nu met een 8 op zak en het mooiste compliment ooit “Michelle, je bent een geboren lerares!” kan ik toch ook niet anders dan positief terugkijken op mijn stage? Benieuwd waar ik in September terecht kom…

Website deeltijd lerarenopleiding Engels

Reacties

  1. 29 juni 2011 door m.van summeren

    bijzonder leuk om jou te volgen leuke schrijfwijze