Maggy is afgestudeerd student lerarenopleiding Engels

Goh.. Het is alweer januari… 2011… Wat is 2010 toch gevlogen… En wat een veelbewogen jaar…

Bij de start van 2010 was ik bezig met mijn laatste stage van mijn lerarenopleiding Engels. Het was nog een half jaar en dan zou ik afstuderen (hoopte ik).

En toen gebeurde het… Ik werd ziek.. En niet een griepje of zo.. Nee buikpijn, hele erge buikpijn… Zo’n buikpijn waarbij je over de grond kruipt. Alleen dat ging dus ook niet, omdat ik zoveel pijn had dat ik mij amper durfde te bewegen. Op de momenten dat ik niet zoveel pijn had verging ik van de jeuk… Jaa een hele fijne start van 2010.

Je zult je misschien afvragen waar ik nu heen wil met dit verhaal, nou dat zal je ontdekken zodra je bij het einde komt… (:-D)

My worst nightmare…
Dus, ik werd ziek tijdens mijn LIO (laatstejaarsstage), maar ik wilde toch wel heel graag mijn opleiding afronden. Ik was klaar met studeren, ik was klaar met het zelf naar school gaan… Dat klinkt gek als docent zijnde… Ik wilde vrijheid, zelfstandigheid… Afgestudeerd zijn…

Hoe dan ook, ik heb dus nadat ze er eindelijk achter waren wat er aan de hand was een operatie ondergaan. Na afloop van deze operatie had ik zoveel pijn dat ik mij nog niet durfde te bewegen. Maar in mijn hoofd spookte wel rond dat elke minuut die ik langer in dat bed lag, zou een minuut langer student-zijn betekenen. Dat het zo niet helemaal in elkaar stak zag ik toen niet, aangezien ik toen enorm onder de morfine zat, maar dat terzijde.

Op de been…
Maar goed, eenmaal up-and-running een aantal weken later wilde ik dolgraag weer aan de bak. Een week of twee later mocht dat gelukkig ook van de stageschool weer. Alleen kwam toen de grootste kluif… Naast mijn lessen (en wat extra lessen) moest ik alle leerwerktaken, mijn hele afstudeeronderzoek en alle beoordelingen nog schrijven en hebben. We zaten toen in april 2010.

De laatste loodjes…
De laatste maanden van dat schooljaar heb ik dus als een bezetene zitten schrijven, constant iedereen op de hoogte gehouden, zowel op stage als op de HAN. En toen naderde het einde van het schooljaar. Alle leerwerktaken waren af, mijn beoordelingen waren geschreven, het eindgesprek had plaatsgevonden, dossier startbekwaam lag klaar en assessment was gebeurt. Ik had ondanks alles toch alles afgekregen en hoefde alleen mijn afstudeeronderzoek nog maar te doen. De druk werd steeds hoger om dat jaar af te sluiten aangezien ik ook al een baan had met ingang van 1 augustus 2010. Jaja, tussen alles door heb ik ook nog de tijd gehad om te gaan solliciteren…. Met zeer intensieve begeleiding heb ik mij vervolgens volledig gestort op het afstudeeronderzoek en ook dat is uiteindelijk goed gekomen. Cyrilla, nogmaals mijn dank is groot!

Gat…
Maar goed, toen kwam dus de volgende stap in mijn leven, ik had zolang ik mij kon herinneren alleen maar gestudeerd, en nu was ik klaar… Ik viel in een gat… Nou, groot was het niet want toen kwam de vakantie en tijd voor mijn hondje en mijn puppy (zie foto rechtsboven in dit bericht, het is die kleine links)

Aan het werk…
Na de vakantie ben ik met volle moed aan mijn allereerste echte docentenbaan begonnen. In eerste instantie voor 0,6 Fte maar dat werd al snel 1,0 Fte. Helemaal top… Ik heb ondertussen ook nog een poging gedaan tot het vinden van een huis, en de sleutel werd mij dan ook uitgereikt op 24 november 2010. Sindsdien heb ik veel pech gehad in het huis, maar een week of 2 geleden ben ik dan toch echt verhuisd..  Sorry fans, voor de stilte mijnerzijds. Hierboven staan de reden.

Waar gaat dit heen?
Wat probeer ik jullie met mijn levensverhaal nu duidelijk te maken: Het kan zo zijn dat je pech tegen komt in je schoolloopbaan. Het kan zijn dat je ziek wordt, maar zolang je blijft communiceren met iedereen om je heen is de kans zeer groot dat alles goed komt. Zorg ervoor dat je hard werkt, ondanks de tegenslagen die je soms krijgt te verduren, want helaas horen deze gewoon bij het leven. Daarbij, ooit gaat de zon schijnen…

Bye,
Maggy

Meer informatie over de lerarenopleiding Engels