Sjoerd is vierdejaars student Pabo Groenewoud Nijmegen

Vroeger
Weet je nog, vroeger, thuis voor de buis. Wat keek ik toch veel stoere tekenfilms. En na deze tekenfilms naar buiten om met vrienden de Power Rangers te gaan spelen. Superkrachten, of net als een ridder met een zwaard vechten, dat waren toen je dromen… Wat hadden we het toch goed als kinderen. Vroeger, zeggen we nu, vroeger toen we nog zorgeloos buiten konden spelen als de school uit was. Vroeger dat waren nog eens goede tijden. Volgens vele ouderen was het vroeger beter dan nu. Ach, die moeten het maar zelf weten, denk ik dan, want wat komt er van mij terecht als ik nu een ridder of PowerRanger zou zijn?

Back to reality
Heerlijk dat terugdenken aan vroeger of nog lekker in een vakantieroes leven. Gewoonweg heerlijk, maar zoals altijd moet je terug naar de realiteit. Of je nu wilt of niet, je zult moeten en meer dan eens was het de Pabo Groenewoud die mij terug naar de realiteit heeft gebracht. Mooie herinneringen, mooie verhalen en een motiverend gevoel is het enige wat ik daar nog aan over heb. Mooie herinneringen aan een half jaar dat ik in Zweden heb door gebracht, mooie verhalen uit Zweden en natuurlijk van weer een geslaagde pabo-introductie en een motiverend gevoel om al mijn openstaande leergebieden en beroepstaken af te ronden.

Plannen is zo belangrijk
Rome is niet in één dag gebouwd en helaas zijn mijn leergebieden en beroepstaken ook niet in één dag klaar. Het vergt namelijk een goede planning en heel veel werk om dit allemaal af te krijgen. Na een goed gesprek (waaruit een planning tot stand is gekomen) met mijn studieloopbaanbegeleider ben ik aan de slag gegaan. Twee leergebieden (rekenen-wiskunde en kunsten) voor 3 oktober klaar hebben staan werd mijn eerste doel. Het uiteindelijke doel; afstudeerfase in januari. Dus, Sjoerd, aan het werk!

Veni, Vidi, Vici
Zweten, zwoegen, weinig slaap, een overwinningsborrel! Dit was eigenlijk mijn leven in de laatste weken van september. Ik wilde, ik moest en ik zou het afkrijgen. Dat betekende dus hard doorwerken, overuren maken, tot een uur of twaalf achter de computer zitten en een flinke dosis cafeïne. Op 1 oktober, 16.00 uur was het zover. Ik had het klaar, het was af! Wat is dat dan een supergevoel. Een beloning is dan op zijn plaats en om mezelf te belonen heb ik dan ook een lekker pilsje besteld. Wat smaakt die dan goed (zelfs als het brandbier is?).

Victorie!!!!
Wat nu rest is Victorie, de ultieme overwinning, het behalen van mijn ingeleverde werk. Drie weken in onzekerheid, drie spannende weken om te weten of ik mijn overwinning heb behaald. Het ligt nu niet meer in mijn eigen handen. Nee, het ligt in de hand van een ander. Het ligt in de handen van de oh zo genadeloze beoordelaars.

Ondertussen kan ik weer dromen over vroeger, over de mooie tijden die geweest zijn, het spelen, Zweden, introductie. Totdat de Pabo je weer tot de realiteit brengt. Ik kan niet wachten, ik kan niet te lang dromen. Januari en de rest van mijn werk wacht niet, stopt niet en moet af. Veel dagen waarop ik moet zwoegen, waarop ik weinig slaap krijg en veel cafeïne drink, lachen me weer toe.

Dit alles doe ik dan ook voor het hogere doel, mijn visie en de ultieme overwinning ‘mijn diploma’. Een overwinning die niet behaald kan worden door mijn jongensdromen, maar door kennis, inzicht. Eigenlijk gewoon, domweg, door een pen.

Sjoerd

Meer informatie over Pabo Groenewoud Nijmegen