Thailand, land of smiles!
Pim van den Heuvel, 3e-jaars student Leraar Engels.
Eind Januari mocht het dan eindelijk gaan beginnen! Nout en ik zijn maandagochtend 27 Januari afgezet op Schiphol, om daarna met het vliegtuig naar onze tussenstop in Istanbul te vliegen. Na een korte pauze van 3 uur mochten wij onze reis vervolgen naar Bangkok, Thailand. Eenmaal aangekomen werden we gelijk ondergedompeld in de Thaise cultuur.
Het vliegveld was erg druk, en je zag overal de befaamde gekleurde taxi’s van Thailand rondrijden. Op het moment dat wij buiten het vliegveld kwamen stormden ze al op ons af, denkend dat wij toeristen zijn aangezien we grote koffers bij ons hadden.
Gelukkig hadden wij van ver van tevoren al een taxibusje gereserveerd waardoor we binnen 3,5 uur op onze eindbestemming, Hua Hin, aankwamen.Eenmaal aangekomen kon onze acclimatisering beginnen, en namen we gelijk een duik in het zwembad.
Nadat de eerste week voorbij was gevlogen, zijn we in de auto op weg gegaan naar onze stageschool, waar we contact maakten met onze contactpersoon die ook de directrice is van de BECC, de British Educational Children’s Centre. Daar werd afgesproken dat een ieder van ons elke 2 weken van klas zou veranderen, zodat we aan het einde van onze stageperiode alle klassen gehad zouden hebben. Dit kwam ons erg goed uit, wij mochten kiezen waar we wilden beginnen, Ik koos gelijk voor Year 4 (7-8 jarigen). De maandag erop zou ons avontuur eindelijk beginnen! Een beetje nerveus maar gemotiveerd zaten we bij de vergadering die de docenten elke maandagochtend de week mee beginnen. Daar werden we voorgesteld en werd ik naar mijn begeleidster gebracht. Eenmaal kennis gemaakt te hebben ging ik mee naar het lokaal om ook kennis te maken met alle leerlingen van Year 4. Ik mocht gelijk beginnen met het helpen van leerlingen die moeite hadden met lezen. En zo kon ik kennis maken met de helft van de klas, een half uur nadat ik binnen was gekomen.
De tijd vloog voorbij, na 3 weken ben ik naar Year 5 gegaan, iets langer dan gepland, omdat ik vond dat ik iets langer bij Year 4 wilde blijven. Year 5 was redelijk te vergelijken met Year 4, de enige verschillen die mij erg opvielen waren dat de kinderen een stuk zelfstandiger waren. Zo ging het leven een tijdje door, wij waren 4 dagen per week les aan het geven. Daarbuiten waren we heel fanatiek bezig met fitnessen. Nout en ik hadden van tevoren een schema ontworpen om lekker bezig te zijn. Dat liep ongeveer anderhalve maand heel goed.
Helaas kwam toen het vervelende nieuws bij ons ook binnen. De scholen zouden dichtgaan, sportscholen en restaurants waren een paar dagen eerder al gesloten. Nout en ik begonnen te overleggen wat ons plan was, mocht dit langer zo blijven. Daarna kregen wij bericht van de HAN dat ze toch de studenten in het buitenland terug gingen roepen. Wat voor ons hard aankwam, maar niet onverwacht was.
Nu zijn wij al een tijdje terug in het mooie Nederland. Het thuiskomen was voor mij wel echt een aparte ervaring, ik woon in Uden. En Uden was redelijk hard getroffen door het virus. Wat ervoor zorgde dat de inwoners de regels heel goed naleefde. Ik merkte echt dat de straten totaal verlaten waren. Als ik rondliep kwam ik niemand tegen, buiten wat auto’s. al in al is dit een van de vreemdste tijden in mijn leven geweest. Ik kijk toch terug naar Thailand met wat heimwee, wij hadden onze periode graaf af gemaakt. En zijn een beetje aan het spelen met het idee om, wanneer de tijd het ons permitteert, terug te gaan naar de BECC. Om onze geliefde tijd af te maken!