De studiereis naar Turkije (dit jaar van 23 april t/m 7 mei) heeft veel indruk gemaakt op en mooie herinneringen achtergelaten bij de studenten van de Pabo en de lerarenopleidingen VO die hebben deelgenomen aan deze reis. Uiteraard zijn er heel veel foto’s gemaakt. Ik heb de studenten gevraagd om mij díe foto toe te sturen die voor hen de reis symboliseert, voorzien van de reden waarom nou juist déze foto.

Dat heeft een mooi, inhoudelijk en krachtig beeld van de reis, de ervaringen en de leermomenten opgeleverd! Een reis met een toegevoegde waarde!

_____________________________________________

Latife, pabo-studente
We kregen de gelegenheid om naast ‘gewone’ scholen, ook een instelling voor speciale zorg te bezoeken. Hier worden mensen met een verstandelijke beperking opgevangen. Hoewel er goed voor deze mensen gezorgd wordt, zijn de verschillen met Nederland groot. Zo is het aanbod van activiteiten beperkter en mogen volwassenen er slechts 3 jaar verblijven. Na die tijd gaan ze weer terug naar hun familie…

Het bezoek heeft diepe indruk gemaakt.

ONMACHT
Kijk niet zo machteloos
Dat voelt niet goed
Dat wil ik niet zien
Wat wil je nou?
Zeg je dat ik alles heb
En nog meer wil
Zeg je dat je niet zo veel hebt
En dat je niet meer wilt
Zeg je dat je geen aap bent
Kijk niet zo machteloos
Dat voelt niet goed

_____________________________________________

Pjotr, pabo-docent
Opname langs de zee in Izmir. Op de grens van west en oost. Deze gevel houdt een spiegel voor, waarin we óók terugblikken op onze eigen cultuur. Tegelijkertijd geeft hij ’t lokale Turkse leven weer. Nog minder kunnen we ons een mening aanmatigen over wat zich achter de gevel, tot 3000 km verder naar het oosten, afspeelt. Begrijpen wat we zien is complex en het uitstellen van een oordeel, voorwaarde om te kunnen blijven kijken. Het boeit 2 weken lang mateloos!

_____________________________________________

Pleun, pabo-studente
Deze studiereis valt niet op 1 foto vast te leggen. Een foto is hooguit om te herinneren aan bijzondere momenten. Wat een prachtige reis, wat een mooi land en wat een ervaring!

_____________________________________________

Elke, pabo-studente
Deze foto symboliseert voor mij de manier waarop de kinderen in Turkije naar ons keken. Zodra wij het schoolplein opstapten, waren we het middelpunt van de school. Ieder kind wilde met ons praten en stelde allerlei vragen. Het maakte hun niet uit dat ze te laat in de les kwamen, want ze vonden het veel belangrijker om ons te leren kennen. Als je met hen, of met studenten, in gesprek ging, bleek dat velen van hen nog nooit het land uit waren geweest. Ze konden zich het leven buiten Turkije haast niet voorstellen en sommigen dachten zelfs dat we meerdere ogen en oren zouden hebben!

Deze kinderen, en nog vele anderen, hebben ons zo hartelijk ontvangen, waardoor het voor ons een reis is geweest die we nooit meer zullen vergeten.

_____________________________________________

Lees ook deel 1 en deel 2 in deze serie!