Vandaag draaide om scholenbezoek op het platteland buiten de grote stad Marrakech. Om  9 uur zijn we in de bus gestapt en richting het Atlasgebergte gereden. Hier hebben we scholen bezocht. Een basisschool en een middelbare school in Asni en een tweede basisschool in Imlil. Het was bijzonder om te zien hoeveel overeenkomsten en verschillen er zijn tussen de scholen in Marokko en Nederland, en ook tussen de scholen in de stad en in de bergen.

Een overeenkomst is bijvoorbeeld de wisbordjes die in de les worden gebruikt om de leerlingen te activeren. Er wordt veel materiaal gebruikt in de lessen; de kinderen werken met schriften en werkboeken. Ook wordt er in de hele regio met dezelfde methodes en projecten gewerkt.

Het grootste verschil met Nederland is de motivatie en inzet die de leerlingen tonen. Een ander verschil is dat de leerkrachten hier veel vooraan in het lokaal staan en weinig rondlopen; ze gaven de uitleg klassikaal en de leerlingen moesten dan zelf aan de opdrachten werken.

Vandaag hebben we veel aardbevingsschade gezien. Het was heftig om te zien, omdat er na zes maanden nog steeds veel mensen in tenten leven en de kinderen in noodgebouwen les krijgen. Wel was het mooi hoe goed georganiseerd de noodscholen zijn opgezet in zo’n korte tijd. De eerste weken na de aardbeving kregen de kinderen nog les in tenten, maar nu staan er degelijke noodgebouwen, totdat de scholen weer zijn opgebouwd.

Na het scholenbezoek hebben we in Imlil buiten geluncht. Een tomatensalade vooraf, het hoofdgerecht was een overheerlijke tajine met kip en lam en als nagerecht kregen we nog vers fruit. Inmiddels was het buiten erg afgekoeld, omdat we hoog in de bergen zaten. Na de lunch is er een deel van de groep nog een wandeling gaan maken. De rest is toen even gaan opwarmen.

Toen was het tijd om terug naar Marrakech te rijden, zodat onze chauffeurs op tijd bij hun familie konden zijn voor de iftar.

Sophie en Carlijn