Tom is docent Pabo Arnhem

Stilte in de klas

Op het gebied van levensbeschouwing, is Pabo Arnhem een unieke pabo in Nederland. Pabo Arnhem is namelijk een dialoogpabo. Dat is een pabo die niet een bepaalde godsdienstige kleur heeft maar die actief studenten stimuleert om met mensen die een ander geloof of levensovertuiging hebben in dialoog te gaan.

Een prachtig voorbeeld is een serie van zes bijeenkomsten, die we organiseren in samenwerking met het Arnhem Student Point, voor studenten waarin moslims en christenen met elkaar in dialoog gaan om van elkaar te leren. Mocht je trouwens mee willen doen, we beginnen op 18 januari van 19.00 – 21.00 uur. Voor info of opgave, mail info@arnhemstudentpoint.nl.

Tegelijkertijd kunnen studenten bij ons kiezen voor een specialisatie in het levensbeschouwelijk begeleiden van kinderen in het openbaar, katholiek en protestants basisonderwijs. Waarom kan of moet je dan eigenlijk kiezen voor een bepaalde richting wanneer de dialoog centraal staat? Om de eenvoudige reden dat we in Nederland dit soort scholen hebben. We willen gewoon goed aansluiten bij de wensen van het werkveld, zonder onze dialogische attitude op te geven. Dus wanneer je voor het protestants basisonderwijs kiest wordt je net zo dialogisch opgeleid als wanneer je voor het openbaar onderwijs kiest.

En waarom kun je dan alleen voor deze drie richtingen kiezen en niet ook bijvoorbeeld voor het islamitisch, ayur vedisch of joods basisonderwijs? Hoewel we dit wel zouden willen, is het helaas financieel niet haalbaar, omdat de groepen studenten die hiervoor geïnteresseerd zijn te klein zijn voor een volwaardig onderwijsaanbod. Jammer, maar helaas.

Maar nu heeft zich onlangs een nieuwe mogelijkheid zich aangediend die geen extra kosten met zich mee zal brengen. Ik had een overleg met iemand van een schoolbegeleidingsdienst die quaker is en zij vroeg of zij niet een leerlijn op mocht zetten voor het quaker onderwijs. Een intrigerend concept maar ik denk dat die wel wat toelichting nodig heeft.

In de zeventiende eeuw ontstond een klein kerkgenootschap van mensen die elke menselijke interpretatie van wat voor geloof wantrouwden. Door een geloof te gebruiken konden mensen namelijk macht krijgen over anderen en hier misbruik van maken. Ik geloof niet dat dit verder enige toelichting nodig heeft. De quakers zijn altijd een kleine groep gebleven maar wel met een enorm respect, vooral in Engeland. Omdat zij zo tegen macht en machtsmisbruik zijn, waren zij bijvoorbeeld heel belangrijk in het proces van het afschaffen van de slavernij.

Een probleem was echter hoe je dan eigenlijk je kerkdiensten in moest richten, als je elke menselijk inbreng moest wantrouwen. Hier vonden ze een briljante oplossing voor. Op zondagochtend komen de quakers bij elkaar in een sobere kerkruimte. Hier gaan ze zitten en zijn stil. Pas wanneer iemand een directe ingeving krijgt van God, mag hij of zij deze delen met anderen. Anders blijft gewoon iedereen stil. Vaak gaat men dan ook, na een uur, uit elkaar zonder dat iemand iets gezegd heeft.

Dit opende, volgens deze dame, prachtige mogelijkheden voor een nieuwe richting in het onderwijs. De studenten die hiervoor kiezen komen drie semesters lang bij elkaar zonder iets te zeggen. Als ze dit volhouden, dan krijgen ze vanzelf hun diploma. Ik moet zeggen, zo vlak voor de vakantie, vind ik dit een zeer aantrekkelijk voorstel. Dus ik zou zeggen… meld je aan!

Tom Schoemaker