Mariëlle Schriek, derdejaarsstudent lerarenopleiding Nederlands.

Hallo lezers! Ik ben Mariëlle en ben net een goede week terug van een heerlijke tijd in Suriname.

Het tweede deel van het derde jaar staat in het teken van de minor. De minor die ik heb gekozen heet Onderwijs in Internationaal Perspectief. Tijdens deze minor kun je verschillende dingen doen, zoals: stagelopen, helpen met projecten of gewoon vakken volgen. Centraal bij alle opties is het in aanraking komen met het onderwijs in het buitenland. Ik, als student Nederlands, heb gekozen om stage te gaan lopen op een school in Paramaribo. Dat betekende dat ik begin februari dit jaar tot en met begin juni in heerlijk Suriname heb doorgebracht!

Laat ik allereerst beginnen met aangeven dat ik echt een geweldige tijd heb gehad. Ik heb heel veel dingen beleefd en geleerd. De eerste één à twee weken waren een beetje spannend en mijn hersenen hadden even de tijd nodig om de compleet nieuwe omgeving en andere cultuur als ‘normaal’ te gaan beschouwen. De rest van de tijd was het vooral lekker genieten. De laatste twee weken waren weer een beetje moeilijker, want eigenlijk had ik het zo erg naar mijn zin dat ik nog niet echt huiswaarts wilde gaan.

Het centrale punt van mijn minor was de stage. Ik heb stagegelopen op Mulo Kerklaan, een openbare school met ongeveer 375 leerlingen. Hoewel er duidelijk veel verschillen waren met Nederlandse scholen/onderwijs en het onder andere daardoor wennen was, heb ik mijn tijd op de Mulo Kerklaan als leerzaam en zeer leuk ervaren. De leerlingen zijn schatjes/donders en vinden het echt geweldig dat er zo’n blanke dame uit Nederland les komt geven. De leraren zijn zeer aardig en de gezellige gesprekken in de lerarenkamer zorgen voor een fijne sfeer. Ik voelde mij zeer welkom en dat is natuurlijk een heerlijk gevoel om te hebben zo ver van je eigen plekkie in Nederland.

Zoals ik al zei waren er op mijn stage best een aantal dingen waar ik (vooral aan het begin) aan moest wennen. De school ziet er voor Nederlandse begrippen ‘arm’ uit. De lokalen zijn vrij kaal en er zijn zeer beperkte middelen beschikbaar om in je lessen te gebruiken. De lessen die ‘standaard’ worden gegeven zijn sterk docentgestuurd en volgen een redelijk strak en vol repetitierooster. Er wordt (vrijwel) geen gebruikgemaakt van actieve werkvormen of samenwerkingsopdrachten en sommige onderdelen van het vak Nederlands, bijvoorbeeld creatief schrijven, worden niet gegeven. De leerlingen zijn dit dus ook niet echt gewend. Daarnaast is het onderwijs in Suriname zo ingericht dat op een mulo school alle niveaus bij elkaar in de klas zitten.
Toch was ik veel sneller gewend aan de school, het onderwijs en alles wat erbij hoort, dan ik op mijn eerste dag had verwacht. Ik denk dat het hierbij belangrijk was dat ik vanaf het begin geen verwachtingen had. Daar bedoel ik mee dat ik alles met een open blik toetrad. Ook zag ik niet veel als ‘negatief’ of ‘minpunten’, maar vooral als een uitdaging.

Naast stage had ik ook veel tijd gehad om de rest van Suriname te ontdekken. Zo ben ik regelmatig op trips geweest richting het binnenland, ben ik vaak de jungle ingegaan, heb ik ongelofelijk veel dieren gezien en veel vriendelijke en gezellige mensen ontmoet. Ik heb tijdens mijn verblijf heel veel geleerd en meegemaakt.

Voor mij was dit een onvergetelijke ervaring!!