Maggy is afgestudeerd student Lerarenopleiding Engels
(werkzaam in het mbo)

Een oud docent van mijn middelbare school wees mij er via Hyves op dat er een heel mooi boek is uitgekomen, wat ik eigenlijk gewoon moest lezen. Ik had nog boekenbonnen liggen dus hup ik ging naar de winkel om dat boek te kopen… Afgelopen zomer had ik eindelijk de tijd om het te lezen. Nou, het feit dat zij zei dat het een mooi boek was, vond ik nogal zacht uitgedrukt… Het was een prachtig boek, wat vanaf minuut één mijn aandacht vast hield.

Het boek
Het boek heet Spiegelbeeld en is een autobiografie van Sharmeela de Roo. Het is een confronterend levensverhaal waarin wordt beschreven hoe Sharmeela jarenlang met anorexia leefde, hoe ze het gevecht met de ziekte en met zichzelf aanging. Het voorwoord is geschreven door Judith Visser.

Wat als…
Het lezen van dit boek heeft mij aan het denken gezet… Nadat ik wat verder ben gaan lezen op het internet kwam ik erachter dat anorexia nog altijd een groot maatschappelijk probleem is.

In het boek staan ook beschrijvingen van de schooltijd van Sharmeela en als docente werd ik mij er dus van bewust dat in mijn klas ook iemand zou kunnen zitten die met deze ziekte kampt. Als de link nog niet duidelijk was waarom ik over dit boek schrijf, bij dezen.

Contact
Ik heb na de zomervakantie via via geprobeerd met Sharmeela in contact te komen en dat is gelukt. Ze vertelde mij dat ze gastlessen op scholen geeft, maar dat was in mijn mening een stapje verder dan het punt waar ik mij op bevond.

Wat mij heel erg prettig leek (en ik verwacht ook voor andere docenten/docenten in wording) is om eens te horen van iemand die met een ziekte heeft gekampt wat je rol als docent hierin kan zijn en wat je beter niet kan doen als docent. Ik wil hierbij wel duidelijk aangeven dat dit haar mening is en dit dus niet voor iedereen van toepassing is. Alle mensen en dus ook studenten/leerlingen zijn verschillend, wat betekent dat er niet een aanpak is die voor iedereen werkt. Toch hoop ik hiermee anderen een beetje inzicht in de ziekte te kunnen geven.

Op school
In Sharmeela’s boek Spiegelbeeld komt veel onbegrip vanuit haar omgeving naar voren. Toch zijn er twee docenten geweest op haar middelbare school waarmee Sharmeela contact had. Dat was voor haar heel belangrijk en ze gaf ook aan dat contact in het algemeen belangrijk is. “Het is noodzakelijk dat als je als docent het gevoel hebt dat iemand anorexia heeft, om met die persoon in gesprek te gaan. Uiteraard zal er veel ontkenning zijn, maar desondanks is het toch belangrijk om dit gesprek aan te gaan. Iemand met anorexia of een ander eetstoornis willen helpen is vaak nodig, de confrontatie aangaan en die persoon proberen te begrijpen is van belang. Maar mensen met een eetstoornis zoals anorexia kunnen het ook van zich af slaan, voelen zich niet begrepen en zijn juist bang dat je ze uit hun wereld wilt trekken, bang dat ze die controle uit handen moeten geven. Begrip en aandacht voor die persoon is belangrijk en samen zoeken naar een oplossing”, aldus Sharmeela.

Verdere stappen
Ook zei Sharmeela: “Als docent zijnde is het ook belangrijk om contact op te nemen met de ouders (indien de leerling minderjarig is) wanneer je vermoedt dat zij er niet van op te hoogte zijn. De huisarts van de persoon in kwestie kan ook een stap zijn, maar dit is alleen toegestaan met toestemming van de persoon waar het om gaat. Het blijft belangrijk om hierover in contact te blijven met de persoon waar het om gaat, tenslotte is het beter om samen naar een oplossing toe te werken, want het heeft geen zin om dingen achter iemands rug om te doen. De persoon in kwestie kan dan al snel het gevoel krijgen dat je zijn/haar vertrouwen beschadigd wanneer hij/zij wel dingen heeft vrijgegeven.”

Wat niet?
Toen ik Sharmeela vroeg wat je als docent beter niet kon doen gaf ze als antwoord: “Veroordeel iemand niet die een eetstoornis heeft. Push die persoon ook niet teveel om te gaan eten, want dit werkt vaak averechts.”

Let op
Ik wil hier nogmaals vermelden dat dit haar ervaringen en meningen zijn. Aangezien mensen verschillend zijn, zijn manieren van omgaan met iets ook verschillend. Denk hier goed aan wanneer je tegen dit soort problemen aanloopt. Verder is het ook belangrijk de schoolregels in acht te nemen in dit soort situaties. Wanneer je deze regels niet weet kun je deze misschien bij een collega of vertrouwenspersoon navragen.

Best wishes,
Sharmeela & Maggy

Meer informatie over de lerarenopleiding Engels