Dinsdag 26 maart. In de ochtend zijn wij druk in de weer geweest met het verzorgen en bijwonen van de laatste Marokkaans-Nederlandse workshops. Dit heuglijke evenement werd in een neutrale ruimte symbolisch afgesloten met prachtige traditionele Marokkaanse muziek, gevolgd door dansplaten van Guus Meeuwis die perfect onze rijke cultuur kenschetsen en waarop ook de Marokkanen los gingen.

We nemen u mee terug naar het vervolg van de dag, het moment waarop wij de straten van Marrakesh zouden gaan verkennen.

Uitgeput maar niet minder gemotiveerd werden wij om klokslag twee uur begroet door een Noord-Afrikaanse regenbui. Een lichte tegenslag, maar met een ijzersterk doorzettingsvermogen en een gezonde portie Hollandse hoop begaven we ons in de Arabisch-getinte hectiek en het charmante straatfestijn. Penetrante exotische geuren, klakkende paardenhoeven en toeterende jaren-70 auto’s tekenden het toneel voor deze middag. Onze Marokkaanse collega’s zouden deze verwende Westerse kinders wel eens even laten zien hoe men zich redt in zulke situaties. Wat ons tegemoetkwam had niemand in zijn stoutste dromen voor mogelijk gehouden. Drie wijken van Marrakesh stonden op de tocht der tochten: Bab Doukala, Gueliz en Mellah. Op weg naar Gueliz betraden wij een gebouw onder de naam ‘ Direction Regionale de l’Artisanat’. Een plek in de Medina (centrum) waar fairtrade producten voor een eerlijke prijs verkocht worden. Naast dit heugelijke feit werden wij vooral betoverd door de hypnotiserende mozaïeken en machtige traditionele deurwerken die kenmerkend zijn voor de Marokkaanse architectuur. Een ware lust voor het oog. Na deze korte pitstop hebben wij onze weg vervolgd naar Gueliz wat zorgde voor een omgekeerde cultuurshock-waardige openbaring. De eerdergenoemde geuren en hectiek maakten plaats voor de bekende Westerse luxe. McDonalds, KFC, brede straten, dure auto’s en over de top hotelketens. Leuk feitje: wist je dat er langs de straten van deze wijk ellenlange rijen met sinasappelbomen staan? Zo leer je nog eens wat. Vanuit het verlangen om terug te keren naar de traditionele Arabische sferen maakten wij een rechtsomkeert en gingen we terug naar de marktkraampjes, slangenbezweerders en luidruchtige maar vreemd genoeg charmerende mannen van de verkoop. Een sterke wil is nodig om de zwoele verkooppraatjes van deze heren te weerstaan.

Voor het schrijven van deze blog was al bekend dat het onmogelijk zou zijn om deze taferelen van de straat op een juiste manier op papier te zetten. Toch hopen we dat we op deze manier u, de lezer, zo goed mogelijk hebben kunnen laten proeven van de betoverende straten van Marrakesh. We gaan deze avond vroeg onder de wol zodat wij morgen om zeven uur de bus kunnen pakken naar de stagescholen waar wij samen met onze Marokkaanse collega’s gaan zien wat de grote verschillen zijn tussen het Nederlandse onderwijssysteem en dat van Marokko.

Tot zover de blog voor vandaag. En nog een klein bericht naar de ouders, vrienden en familie die deze verhalen lezen: het gaat hier heel goed! De sfeer is goed, iedereen staat voor elkaar klaar en nog steeds verbazen wij ons elke dag over de magie die deze prachtige stad ons te bieden heeft. Nog een paar dagen en dan zullen wij deze verhalen thuis aan de keukentafel in detail over kunnen brengen.

Gepast en in stijl zeggen wij voortaan; thallhaw!

Peter Kapteijns