Vera, derdejaars studente lerarenopleiding Frans.

Bonjour!  

Mijn naam is Vera en ik studeer op de HAN in Nijmegen aan de opleiding docent Frans (3^e studiejaar). Momenteel studeer ik in het buitenland voor een periode van vijf maanden, dit in het kader van de minor ‘internationalisering’. Deze minor heb ik gevolgd in de mooie stad Toulouse, gelegen in het zonnige zuiden van Frankrijk.

Nu ik deze blog schrijf, zit mijn avontuur hier in Frankrijk er alweer bijna op. Vijf maanden geleden begon ik samen met Lisa, een studiegenoot van de opleiding, aan deze minor. De bekende motiverende woorden die ik kreeg voordat ik vertrok:  ‘De tijd zal voorbij vliegen’, ‘Times flies when you’re heaving fun’ en ‘Voor je het weet ben je weer thuis’, kan ik alleen maar bevestigen. De tijd is voorbij gevlogen en ik kan me bijna niet meer voorstellen hoe Lisa en ik 5 maanden gelden redelijk gespannen aan dit avontuur begonnen. Het was natuurlijk niet altijd rozengeur en maneschijn want er waren ook best wel wat dagen waar je het liefst naar huis wilde, gelukkig overheerste de dagen dat ik het fijn had hier en genoot van het leven in Frankrijk.

Toulouse is een stad in het zuiden van Frankrijk en telt ruim 440.000 inwoners. Het was voor mij in het begin dan ook zeker even wennen, ik kom zelf namelijk uit Sambeek; een klein dorpje in Noord-Brabant met niet meer dan 1600 inwoners. In het begin had ik hier ook best wat moeite mee, het is altijd druk in zo’n grote stad, er zijn altijd en overal mensen. De metro zat rond bepaalde tijden stampvol (Arriva is er niks bij😉 ) en wanneer je wat wilde winkelen kon je gegarandeerd achter in de wachtrij om te passen aansluiten.
Na een tijdje ben ik hieraan gewend geraakt, ik ergerde me niet meer aan de hoeveelheid mensen en vond het juist wel iets hebben. In een dorp als Sambeek is bijna niets anoniem, hier in Toulouse kun je gewoon over straat zonder dat je allerlei mensen tegenkomt die je kent. Ik kan dan nu ook wel zeggen dat ik het best lastig vind om dadelijk weer terug te keren van een drukke stad naar een heel rustig dorp, dit wordt dus zeker weer even wennen…

Tijdens mijn verblijf hier in Toulouse studeerde ik aan Université Toulouse – Jean-Jaurès. Hier volgde ik lessen op het DEFLE, lessen die zijn gericht op de Franse taal. Samen met Lisa waren we ingedeeld in een klas met studenten die het niveau B2 beheerste, het einddoel van deze klas was dan ook het behalen van C1. Wij volgden echter maar 1 semester samen met deze klas, velen van hen studeerden hier voor langere tijd en vielen dan ook niet onder de term ‘Erasmusstudent’. Onze klas bestond uit verschillende nationaliteiten, zo zaten er studenten in uit Portugal, China, Colombia, Duitsland, Engeland, Amerika en Rusland. Lisa en ik waren de enige twee Nederlandse studenten. Het was dan ook erg interessant om met de anderen in gesprek te gaan over alle verschillen die er zijn op het gebied van onderwijs en cultuur.

Omdat er helaas geen plek meer was in een van de residenties van de CROUS, waren Lisa en ik genoodzaakt om zelf een verblijfplaats te regelen. We hebben uiteindelijk een leuke studio gevonden, midden in het centrum van Toulouse. De studio had alles wat je nodig hebt om te kunnen leven: een keuken, badkamer en een bed. De ligging van de studio was helemaal super, waardoor we binnen no-time midden in het centrum stonden. Niks te klagen dus!

Het verblijf in Frankrijk is voor mij een hele ervaring geweest, waar ik in het begin misschien zelf wel een beetje tegenop zag. Ik ben zelf helemaal niet zo’n held in het ver weg zijn van mijn familie en vrienden en al helemaal niet in een vreemd land. Maar alles viel mij enorm mee, ik heb hier in Toulouse een fijne tijd gehad. Ik kan dan ook wel zeggen dat ik trots ben dat ik het toch maar even gedaan heb terwijl ik van te voren niet het idee had dat ik dit zou kunnen, een overwinning op mijzelf dus! Verder ben je eigenlijk continu in aanraking met de Franse taal waardoor deze (hopelijk) ook flink vooruit is gegaan. Ik had deze ervaring achteraf dan ook niet willen missen en voor de mensen die volgend jaar hun minor in het buitenland gaan volgen kan ik alleen maar zeggen, geniet ervan want voor je het weet zit je weer thuis in Nederland!

Bisou,

Vera