Mandy Reijerink, 4e-jaars student Lerarenopleiding Wiskunde

Mijn buitenlandse minor in Indonesië werd helaas vervroegd afgekapt, net als bij vele anderen die in het buitenland zaten. Ik heb een super leuke 1,5 maand gehad daar en heb veel leuke mensen leren kennen. Ook het land zelf heb ik een beetje leren kennen en ik ben helemaal verkocht, wat een tof land is dat! Helaas heb ik niet alles eruit kunnen halen wat ik eruit wilde halen maar dat ga ik zeker nog een andere keer doen. Hieronder een kleine inkijk van de laatste paar dagen waarin je merkt hoe snel de situatie veranderde, we leefden met de dag.

VRI 13-03-2020

Het is weekend! En ik heb net overleg gehad met mijn stagebegeleiders van de middelbare school over wat we volgende week gaan doen. Er zijn proefwerken de hele week waarbij ik helaas niet veel kan helpen, ik hoef niet te komen. Tegelijkertijd krijg ik vanuit Nederland veel nare berichten over de coronasituatie daar, hier wil ik niet zoveel mee bezig zijn nu. Ik ga mijn vrije tijd hier leuk besteden; tijd voor de eerste mini vakantie besluit ik!

ZAT 14-03-2020

Rond een uur of 12 stap ik op mijn scooter op weg naar mijn favoriete studeercafeetje ‘RUMINATE’. Hier ga ik lekker de hele middag mijn mini vakantie uitstippelen en ik weet al waar ik heen wil; Lombok! Snel ga ik opzoek naar een vliegticket waarmee ik op dinsdag al kan vliegen en 10 minuten later heb ik geboekt. Lekker stranden afgaan, watervallen beklimmen en een primitief dorpje bezoeken, ik heb er heel veel zin in.

ZON 15-03-2020

Overdag deel ik mijn reisplannen met wat huisgenoten aan het zwembad die er al eens waren geweest, ik ben heel enthousiast. Ik vraag ze nog om tips en krijg een paar hele goeie. Hiermee kan ik nóg meer halen uit mijn mini vakantie, aftellen tot dinsdag!

In de avond krijg ik een appje van mijn stagebegeleider van de basisschool, ik hoef morgen niet op stage te komen want de scholen gaan tijdelijk sluiten. Ik schrik me kapot en vrees voor het ergste. Meteen bel ik haar even op en vraag om uitleg. Ze vertelt me dat alle scholen tijdelijk dicht gaan in verband met coronamaatregelen. Alle basisscholen, middelbare scholen én universiteiten zouden tot tenminste 27 maart dicht blijven. Niet veel later krijgen we ook vanuit de universiteit bericht dat zij tijdelijk hun deuren sluiten voor fysieke colleges. Mijn enthousiaste stemming van de hele dag verandert binnen een minuut naar een hele verdrietige en onzekere…

MAA 16-03-2020

Ik ga in de ochtend even langs bij mijn stagescholen en begeleider van de basisschool om te kijken hoe zij daar nu verder gaan. Deze week zullen ze handigheid moeten gaan krijgen in het geven van online lessen, de voorbereidingen zijn overal in volle gang. Ik maak nog snel wat foto’s van de school en met mijn begeleider want ik weet niet wanneer ik hier weer terugkom.

DIN 17-03-2020

In de ochtend hebben we ons eerste online college via een app vanuit de universiteit, we zitten met alle HAN-studenten klaar om deel te nemen. Helaas werkt dit voor geen meter en gaat de docent al gauw over tot een inleveropdracht voor iedereen in plaats van online college. Wij praten thuis nog wat na over wat we nou van de hele situatie vinden op het moment. Moeten we blijven of teruggaan naar Nederland?

Wat later op de dag is het moment aangebroken waar ik de afgelopen dagen zo bang voor was. Ik kan alle onzekerheden en stress niet meer aan en boek een vliegticket terug naar Nederland samen met twee andere HAN-studenten. Mijn Indonesië-avontuur wordt vervroegd afgekapt en ik ben heel verdrietig. Ik zou nu in een vliegtuig moeten zitten naar Lombok maar in plaats daarvan zit ik over twee dagen alweer in Nederland.

WOE 18-03-2020

In de ochtend pak ik mijn backpack in, voor zover alles erin past. Ik pak nog een laatste keer mijn scooter en sjees naar de supermarkt waar ik voor de laatste keer wat eten ga halen. In de middag neem ik met pijn in mijn hart afscheid van mijn fijne kamertje en alle lieve mensen daar in huis. De taxi staat klaar om ons naar het vliegveld te brengen. Hier staan drie studenten ons op te wachten waarmee wij college hadden op de universiteit. Ze geven ons nog een kleinigheidje mee en zwaaien ons uit, super lief.

Ik draai me nog een keer om voordat ik het vliegtuig in stap en weet zeker; Ik kom terug, ik ben nog niet klaar met Yogyakarta, sampai jumpa Indonesia!