Door Joep Thijssen en Bart Hoftijzer, tweede jaars studenten aan de Pabo.

Samen opleiden, klinkt mooi als je weet met wie je het samen doet. Maar met wie doe je het samen? Wij zijn naar Burger’s Zoo gegaan om deel te nemen aan het congres “Samen opleiden voor de toekomst”, georganiseerd door Delta scholen, de BasisFluvius en HAN Pabo. Samen Opleiden voor de toekomst gaat over het blijven leren in je beroep. De organisatoren van het congres investeren samen in deze ontwikkelingen. Zij zeggen dat samenwerken noodzakelijk is voor doorontwikkeling, en daarmee voor toekomstbestendig onderwijs.

Ruud Veltenaar, een lezing waarvoor ik mijn pauze wil inleveren.

Hoewel het congres al in de ochtend begon, was het ochtendprogramma alleen voor het schoolbestuur. Wij konden vanaf de middag meedoen en dat begon met een lezing van Ruud Veltenaar, een filosoof en TEDX spreker. Deze man, ietwat later aangekomen, begon zijn lezing in versnelling 10. Het onderwerp? Hoe ziet het onderwijs van de toekomst eruit? Met een leuke manier van praten en veel interessante informatie liet hij ons bijvoorbeeld ‘IBM Watson’ zien. Dit is een programma die data in een oogwenk kan verwerken en vanuit hier ging hij door filosoferen over een gedeeld ‘brein’ dat door iedereen kon gebruikt worden. Met dit gedeelde ‘brein’, waarmee je veel meer kennis kunt ophalen dan met je eigen koppie, zou het toekomstige onderwijs totaal anders zijn.

Wat was zijn punt? Ik bedoel, uiteindelijk moet er toch iets zijn waarmee we in het hier en nu kunnen werken? Ja, dat was er. Waar we nu sceptisch over kunnen zijn met een gedeeld ‘brein’, zijn we dat ook over het gebruik van ICT in het onderwijs. Het gebruik van je mobiel om je sociaal te profileren, het internet om kennis te vergaren en te delen, wordt nu gezien als de televisie in zijn eerste levensjaren. “De televisie? Twee uurtjes per week, want daarvan worden kinderen minder creatief.” Is dat niet iets wat er nu wordt gezegd over het internet?

Hij kreeg ons allemaal stil…

Een van de workshops die we hebben bijgewoond is die van pesten. Deze workshop werd gegeven door Bamber Delver van Nationale Academie voor Media & Maatschappij. Er werd verteld aan de hand van een boek ‘handboek tegen pesten’ dat voornamelijk bestaat uit pestervaringen van gepesten en geeft handvatten om er mee om te gaan. Bamber gaf ons handvatten om om te gaan met pesten in het onderwijs, waarvan we hieronder er een paar beschrijven.

• Zorgen dat je praat met de pester, aangezien ze stellen dat pesten een gedragsprobleem is.
• Steun de gepeste en wees een luisterend oor.
• Zorg dat de gepeste niet wordt betrokken bij het probleem, dit is niet de fout van de gepeste.

Hierna gaf Bamber het woord aan Pito, een jongen die op de basisschool en middelbare school is gepest. Hij vertelde over dagelijkse pesterijen hoe hij geslagen en geschopt werd en als enige oplossing kreeg dat hij maar naar een andere school zou moeten. Deze pesterijen gingen door op de middelbare school en daar had hij een lerares die zich wel bekommerde over zijn situatie. Hij vertelde ons ook de gevolgen van alle pesterijen namelijk hij heeft een negatief zelfbeeld, hij vermijdt leeftijdsgenoten en voelt zich enkel prettig bij volwassenen.

Hier hadden we meer mee kunnen doen.

Terwijl Joep zat te koekeloeren door de dierentuin, zat Bart lekker bij de informatiemarkt. Deze markt was eigenlijk een verzameling aan stands waar verschillende thema’s uitgestald waren. De thema’s waren natuurlijk allemaal gelinkt aan het onderwijs, maar ook op het samen opleiden. Bart zal eerlijk met jullie zijn, hij heeft er niet zo veel bekeken. Het merendeel van de tijd zat hij op de bank bij het “Arnhems Onderwijsje”. Hier kwamen vooral onderwerpen aan bod zoals de noodzaak om de mindset van het onderwijs te veranderen. Laten we het onderwijs weer leuk maken voor de leerkrachten, zorg voor meer vrijheid van doen in de klas en minder de papieren induiken.

Hé Joep, wat vond jij van de dag?

Ik vond het een interessante dag met veel inspiratie voor mij als leraar in opleiding. Vooral de workshop van pesten heeft mij persoonlijk geraakt. In het verleden heb hier ook mee geworsteld, weliswaar op het voortgezet onderwijs maar de gevolgen verschillen niet zoveel van die met de gevolgen die Pito schetste. Kijk ik anders tegen pesten aan? nee, eigenlijk niet. Ik vind niet dat de schuld is van de gepeste maar van de pester, wat ze ook al zeiden bij de workshop.

Dit vond Bart.

Ik vond het ook een interessante dag, maar ik baal wel dat ik  niet de dierentuin in ben gegaan.  Bij de eerste informatiemomenten kreeg ik te horen dat het congres een mooi moment was om in gesprek te gaan met mensen van Delta, Fluvius en andere lieden in het vak. Op deze manier kon ik dus mooi mijn ‘netwerk’ uitbreiden. Het congres was echt informatief, maar het punt van ‘netwerken’ was iets waar ik niet veel van heb gemerkt. Dit kan natuurlijk ook aan mij liggen. De lezing van Ruud Veltenaar was ook zeer informatief, vooral omdat hij dingen kon vertellen waar ik nog niet eerder van had gehoord. Deze nieuwe kennis gaf voor mij een bredere blik op de toekomst van het onderwijs, waar ik later een deel van wil uitmaken.

Dankjewel voor het lezen van onze blog, later.