Carola is derdejaars student lerarenopleiding Engels

Zoals ik in mijn vorige blog vermeldde was het eerste jaar anders dan ik in eerste instantie had verwacht. Waar lag dat aan en hoe heb ik het eerste jaar, het Nijmeegse studentenleven en mijn eerste indrukken van het onderwijs ervaren?

Even terug naar de brugklas
Mijn eerste collegedag was om te beginnen best overweldigend. Ik bendie week ervoor alleen naar de verplichte bijeenkomst gegaan omdat ik ten tijde van de intro mijn verhuizing naar Nijmegen had gepland. Achteraf best jammer, volgens velen is de ILS intro één groot feest.

Doordat ik niet naar de intro ben gegaan kende ik vrijwel niemand en het gebouw des te minder. Het voelde zoals de eerste dag in de brugklas.

Nadat ik die eerste dag eindelijk het lokaal had gevonden leerde ik mijn klasgenoten kennen en mijn studiebegeleider. Er werd besproken wat er van ons werd verwacht, wat de opleiding kort inhield en nog heel veel andere informatie die ik niet meer kan herinneren.

Nadat ik daarvan was bijgekomen volgden de eerste lessen, die overigens volledig in het Engels werden gegeven.  Ik kreeg lessen zoals Presentation Skills, Phonetics (erg interessant maar gelijk het vak dat je ‘ondergang’ kan worden), British Culture en voorbereiding op je oriënterende stage in februari. Wat nog een beetje in de buurt kwam van Engels op de middelbare school was het vak Language Skills: oefening met alle taalvaardigheden maar uiteraard een stuk lastiger. Daardoor leerde ik al snel dat alle kennis die je denkt te bezitten na de havo, nog lang niet voldoende is. Ik dacht namelijk dat mijn niveau van Engels vrij hoog was. Dat je dan ook nog eens onverwachte presentaties in het Engels moest geven is er nog een schepje erbovenop. Gelukkig wende ik daar al snel aan en voor ik het wist was de eerste tentamenweek. Hoe zou me dat vergaan?

Vallen en opstaan
Het is niet dat ik niks heb geleerd de havo, maar daar hoefde ik nooit weken van tevoren te beginnen met leren voor een bepaalde toets. Om een beeld te schetsen: de opdracht waar ik het langst mee bezig ben geweest was mijn profielwerkstuk van 40 uur verdeeld over 2 schooljaren. Door mijn verkeerde inschatting heb ik  -zoals velen- mijn eerste vocabulary toets niet gehaald.  Je denkt dat een week van tevoren ruim op tijd is, maar dat is niet het geval. Ondanks alles heb ik het eerste jaar overleefd.

Mijn eerste stage
Het tweede halfjaar mocht ik dan eindelijk uitzoeken of ik wel docent wilde worden: de oriënterende stage in de onderbouw vmbo/havo/vwo! Ik heb geassisteerd in de les, mijn eigen lesjes gegeven met en zonder mijn stagepartner, toetsen nagekeken en vooral veel indrukken opgedaan over wat het onderwijs inhoudt. Ik heb een uitstekende begeleiding gehad op het Citadel College en die stage heeft mij er definitief van overtuigd dat ik voor de klas wilde staan. Het is een heerlijk gevoel als je ziet dat door jouw ideeën, jouw benadering en jouw voorbereiding de les goed verloopt.

Gordijnen in de fik?
Natuurlijk was ik er na de oriënterende stage nog lang niet. Want docent willen worden is één ding, maar het ook kunnen een andere zaak. Zo hoor ik van veel omstanders dat zij écht geen docent willen en kunnen worden: “De hele dag iets proberen uit te leggen aan puberende eigenwijze leerlingen die liever de gordijnen in brand steken, nee dankje!”. Het is jammer dat sommige mensen denken dat doceren inhoudt dat er enkel eenzijdige communicatie is en dat pubers van nature nergens zin in hebben. Dat is namelijk een groot misverstand. Leerlingen zijn dan wel eigenwijs, maar is dat niet juist een goede en bijzondere eigenschap? Het mooie aan het voortgezet onderwijs is dat je leerlingen iets kan leren, zowel vakinhoudelijk als over de samenleving en hun plek daarin. Daarnaast zul je als docent nooit uitgeleerd zijn en is ieder groep en les weer anders.

Stappen tot het licht wordt
Naast studeren is een goed beeld van het Nijmeegse studentenleven  naar mijn mening onmisbaar. Ik herinner me nog goed de onvergetelijke donderdagavonden stappen tot het licht werd en vervolgens weer het eerste uur “fris” in de les zitten. Want ja, het gezegde “’s Nachts een vent en ’s ochtends in bed” is ook niet alles.

Het eerste jaar heb ik succesvol afgesloten en mijn P gelijk gehaald. Ik dacht dat ik het zwaarste wel had gehad, maar dat was ongetwijfeld niet het geval. In het tweede jaar werd er meer van mij verwacht, zowel qua kennis van Engels als het lesgeven. Zo zou ik een halfjaar 2 dagen in de week stage lopen op de bovenbouw van het vmbo, een ontzettend gave ervaring! Ik kan alvast verklappen dat ik blij ben dat ik na het eerste jaar niet naar de universiteit ben gegaan. Als je wil weten waarom, lees dan mijn volgende blog ;).

Meer informatie over de lerarenopleiding Engels