Geert is tweedejaars student Pabo Arnhem

Als je jaren in een rustig bos woont en elke dag hetzelfde moet doen, gaat dat vervelen. Zo moet Beertje Fladdington, de hoofdrolspeler van ons verhaal, zich gevoeld hebben. Na 16 jaar, elke dag honing te hebben gegeten, wilde hij nu wel eens weten hoe het was om zélf honing te maken: Beertje Fladdington ging, voor vier jaar, naar de Bijenschool.

Een beer op een bijenschool, dit is natuurlijk géén gezicht. In de klas van Beertje Fladdington zaten heel veel andere dieren, een das, een krokodil, een eekhoorn, een schizofrene bij, maar geen andere beer. Toch was Fladdington blij, hij vond het ook wel eens leuk wat andere dieren te zien.

En het ging snel met Fladdington, na een paar maanden kon hij al zelf honing maken, maar toch wilde hij meer. Hij ging naar deberenschool, waar hij vroeger zelf ook op had gezeten, om daar uit te leggen hoe een beer zélf honing zou kunnen maken. Daar gaf hij ze maanden les, over hoe de beren zelf honing konden maken. Op die manier hoefde ze het niet meer te stelen van de bijen.
Na zes maanden konden alle beren zelf honing maken en moest Beertje Fladdington weer terug naar de bijenschool. Hij was heel gelukkig over de afgelopen zes maanden, vond het geweldig dat elke beer nu zijn eigen honing kon maken en had daar veel mooie verhalen over geschreven, om op de bijenschool voor te lezen.

Maar eenmaal op de bijenschool aangekomen, bleek het helemaal niet zo leuk te zijn als hij had voorgesteld. Ze waren helemaal niet zo blij met die mooie verhalen die hij geschreven had en als hij ze aan een bijenleerkracht gaf, kreeg hij ze veel te laat, of helemaal niet meer terug. Dat vond Beertje Fladdington jammer, want hij was er zo druk mee geweest!

Ook had hij heel veel boeken gelezen, over het maken van honing, zodat hij een goed cijfer zou halen op de HoEtsen (HOning- toESTEN). Maar toen hij op de bijenschool kwam om een HoEts te maken, mocht hij niet eens mee doen.

Beertje Fladdington werd er een beetje verdrietig van en besloot zijn verdriet maar weg te schrijven. Hij schreef heel veel verhalen, over de beren die dankzij zijn lessen honing konden maken en over de toetsen die hij niet mocht maken: het werd uiteindelijk een echt boek! Beertje Fladdington bracht het boek naar een uitgever en binnen een paar maanden was zijn boek al uitverkocht! Ook op de bijenschool lazen ze zijn verhalen en werd het gebruikt om het systeem te veranderen.

Uiteindelijk werd Beertje Fladdington géén echte bij, maar een beroemd schrijver. Van al die jaren bijenschool, had hij wel één belangrijk ding geleerd, namelijk ‘hoe je honing moet maken’. Dat zorgde er voor dat hij toch nog heel tevreden terug keek op 4 jaar bijenschool, want hij had geleerd waarvoor hij was gekomen.

Nationale Voorleesdagen 2011

Meer informatie over Pabo Arnhem