Mirna is derdejaars student Pabo Groenewoud Nijmegen

De voorbereidingen voor Amerika
Ja, van de week was het dan echt de 15e. En als het 15 november is, betekent dat voor mij, dat ik over twee maanden naar Amerika vlieg! Het komt heel erg dichtbij en ik begin nu misschien toch ook al een beetje spijt te krijgen van mijn aanmelding… Spijt?! zul je nu denken… Ja, spijt…

Ik bedoel, ik ben echt geen held en als ik ergens niet tegen kan is het ‘onbekende’. Ik ga zo meteen een ander leven leiden, maar ik weet helemaal niet wat voor een leven! Weet je hoe eng dat is? Nou ik wel. Maar aan de andere kant heb ik ook weer totaal geen spijt. Het is de kans van mijn leven en ik ga er erg van genieten en leren. Ik heb er ook veel zin in, maar de zenuwen zijn ook flink aanwezig.

Papierwerk, visum. Wat een werk!
Amerika is leuk en aardig als ik er zit. Maar wat een papierwerk kost dat zeg! En als alle formulieren nou een logische naam hebben. Maar nee, alle formulieren beginnen met DS en dan een code. DS-160, DS-2019 en dan heb je ook nog J1. Het begon met mij aanmelden voor de school. Het ‘application form’. Netjes ingevuld, alle gegevens doorgegeven. Toen moest ik faxen. Faxen? Hoe doe ik dat? Ik had nog nooit gefaxed! Nou, dat heb ik nu ook weer geleerd dankzij onze lieve receptioniste op Pabo Groenewoud Nijmegen.

Na dat formulier werd het DS-2019 formulier opgestuurd vanuit Amerika met allemaal gegevens van mij. Hiermee kon ik het DS-160 form invullen op internet. Lekker saai. Maar dan kom je wel aan bij die heerlijke Amerikanen.

Naar waarheid in te vullen: ‘Bent u van plan een terroristische aanslag te gaan plegen?’
Oke, dat DS-160 form moet je dan naar waarheid in te vullen. Dan krijg je van die vragen waarbij je denkt: Zou iemand hier “ja” invullen?? ‘Bent u van plan een terroristische aanslag te plegen?’ ‘Bent u van plan drugs te smokkelen?’ En ga zo maar door.

Als je al die zinvolle (ahum) vragen hebt ingevuld moet je de eerste SEVIS FEE betalen (gewoon kosten om het in te vullen, dus…). Dan mag je een afspraak maken bij het consulaat in Amsterdam ( €15,- per telefoontje). Krijg je een chagrijnige man aan de telefoon die last heeft van een piep van jouw telefoon (zelf had ik nergens last van). Heeft hij het liefst dat je ophangt en opnieuw belt (weg €15,-!) Maar niet dus, gewoon een afspraak gemaakt. Heeft die maar pech!

‘Mem de Wrajer’
Toen was het tijd voor mijn visumaanvraag. Ik was heel slim met een vriendin gegaan. Alles bij haar gedumpt en zelf met portemonnee (ja, want je moet binnen ook nog eens 185 dollar betalen!) en papierwerk naar binnen gegaan. Werd ik eerst gefouilleerd en daarna nog een keer. Ik zat gezellig met wat stewardessen te wachten toen mijn nummer voorbij kwam.

Een leuke man met een paars bloesje hielp mij. Vingerafdrukken, handafdrukken en een paar handtekeningen gezet en ik zou op naam opgeroepen worden. En dan komt het: ‘Mem de Wrajer’. Ik vroeg aan de stewardessen of dat dat klonk als Mevrouw de Ruijter. Niemand stond op, dus dat zal ik wel zijn. De man die mij hielp was erg vrolijk en lachte mij zowaar uit dat ik naar een dorpje ging genaamd ‘Farmville’, wat hij totaal niet kende! Toen was mijn visum aangevraagd, binnen drie werkdagen zou ik hem binnen krijgen.

Flauwgevallen!
Voor de VS moet je inentingen hebben. Je DTP moet up-to-date zijn (is maar 10 jaar geldig) en als je naar het zuiden gaat moet je hepatitus A en B ingeënt zijn. Dus ik liet mij prikken door mijn tante en neef (beide prikbevoegd). Het was op een verjaardag en dus behoorlijk warm. Ze waren beide aan het praten alsof ze niet wisten wat ze moesten doen en maar wat deden. Ik viel vroeger al flauw van een drupje bloed en dacht er nu overheen te zijn. Not! Na de twee prikken voelde ik me niet lekker. Ik zat op de bank naast mijn oma en mijn moeder. En daar ging ik: knock out… Toen ik wakker werd, werd er hard gelachen! Iedereen vond het grappig, behalve ik…

Ach ja, je moet er wat voor over hebben. Alles is nu geregeld en nu is het een kwestie van opdrachten afronden en aftellen! Nog even en ik ben er! Spannend! Ik hoef nog maar twee spuiten, dus nog twee keer flauwvallen en het is klaar, haha!

Mirna

Meer informatie over Pabo groenewoud Nijmegen