Danielle is tweedejaars student Pabo Arnhem

Het eerste jaar
Toen ik zelf in de eerste zat, kreeg ik opeens een mailtje binnen. Of ik ook naar de ouderavond kwam met mijn vrienden en familie. Een ouderavond.. Ik moest gelijk denken aan de middelbare school. Op zich was dit niet zo’n geweldig leuke associatie, zoals in de brief stond. Als ik moest geloven wat er stond, zou ik deze avond niet mogen missen. Nou, op de havo was dit wel anders. Je ouders gingen naar school, praatten met jouw docenten en zelf hoopte je maar dat ze een goed woordje voor je deden.

Toch maar wel
Natuurlijk ben ik uiteindelijk wel gegaan. En ja, ik vond het heel erg leuk. Je kon aan iedereen laten zien hoe de pabo er uit zag, wat je elke dag doet en natuurlijk een keer extra zingen. Zelf vond ik het een hele leuke avond en de brief had niet gelogen. Het was erg leuk!

De organisatie
Ja, dit jaar hadden ze studenten nodig om te helpen tijdens de ouderavond. Uiteraard gaf ik mij daar wel voor op! Samen met twee vriendinnetjes, zaten we in de organisatie. Dat klonk natuurlijk al erg leuk. Van te voren hadden we een paar bijeenkomsten met de organisatie. Er moest natuurlijk van alles geregeld worden voordat deze avond weer net zo leuk zou worden als het jaar daarvoor. Gelukkig wisten wij nog precies hoe het eerst was, dus waren veel dingen al bedacht voor ons. Met wat kleine aanpassingen en tips, zou de avond wel moeten lukken! Nu moesten we alleen nog alle brieven/uitnodigingen voor deze avond in alle postvakjes stoppen. Het zag er toch wel stoer uit dat onze namen ook onder de brief stonden, haha!

De avond zelf
De avond zelf was voor ons niet zo druk. In het begin gaven we iedereen een programmaboekje, lieten mensen zich inschrijven voor de workshops en wezen ze de weg naar de koffie. Daarna gingen we mee naar de hoorzaal, waar de directeur zijn verhaal deed. Het leukste van zijn verhaal was toch wel dat hij onze namen noemde en dat we applaus kregen. Ja, ja, van de directeur! Natuurlijk werd er ook weer gezongen met meester Arne. Dit vonden we heel stiekem het allerleukste. We hadden natuurlijk het hele tweede jaar niet meer gezongen en werden dan ook weer helemaal blij toen we de bekende liedjes hoorden.  Na het zingen ging iedereen naar de workshops en konden wij koffie drinken, koekjes eten en tafelvoetballen. Zoals er werd gezegd: ” Dit zijn de rustige momenten voor de organisatie.” Dat vonden we ook niet zo erg.

Het was wel leuk om het ook een keer van de andere kant mee te maken en om te zien wat er van te voren gebeurt, voordat iedereen binnen komt lopen.  Gelukkig verliep de avond ook helemaal goed, dus we konden wel zeggen dat we een goede organisatie zijn geweest! Natuurlijk hebben we alles nog even geëvalueerd, zodat het volgend jaar nóg leuker gaat worden.

website Pabo Arnhem