Oude dagboeken en herinneringen

Fleur is tweedejaars student Pabo Arnhem

Daar zit je dan, inspiratieloos op je bed, zaterdagavond laat. En ik wil zo graag een blog schrijven!

Ik ga vanavond niet stappen, omdat ik deze week en volgende week hard aan het studeren ben. Het is ook zo druk, niet normaal gewoon. We hebben tussendoor gewoon stage en moeten ook naar de Pabo zelf. Geen tijd om te leren dus en daarom probeer ik het allemaal zo te plannen dat ik op tijd alles geleerd heb. Zo heb ik voor vandaag alles al gedaan, dus het is nu even chillen op bed en een blog proberen te schrijven. Haha, ik heb inmiddels al veel zinnen geschreven! En dat was er ook weer één. En dit ook…

Reisdagboeken
Nu even to the point. Zo zat ik dus net in verveling mijn reisdagboeken te bekijken en te genieten van al mijn avonturen in de verre landen die ik o-zo-grappig beschrijf.

In 2003 schreef ik dat natuurlijk met een serieus doel: mezelf later informeren over wat ik gedaan heb in bijvoorbeeld Maleisië. Maar als ik het nu teruglees, is het hilarisch. Woorden die ontbreken in een zin (omdat ik te enthousiast iets wilde vertellen), taalfouten, grappige tekeningetjes tussendoor en ga zo maar door. Ohja en in deel 1 van mijn 4 dagboeken komt bij elke vakantie een ‘’nawoord’’ voor, omdat ik dit bij werkstukken op school ook altijd moest maken.

In de jungle
Tussen al mijn tekeningen, verhalen, flyers, toegangskaartjes en stickers heb ik een verhaal gevonden die ik met jullie zal delen:

“In de jungle.

We vertrokken om half 8 met de bus naar Taman Negara. Het was ongeveer 6 uur rijden. Toen we er waren hadden we onze lunch bij een rivier. Na de lunch stapten we op een boot en na 2 uur varen kwamen we aan. We kregen een houten huisje. We gingen, nadat de koffers gebracht waren, een stukje lopen. We waren nog niet ver of één van onze reizigers wordt overvallen door apen. De ene aap drinkt cola, de ander eet chips. We kwamen niet meer bij. ’s Avonds hebben we gegeten en we hebben een jungletocht gemaakt. We zagen wandelende takken, spinnen, kameleons. Maar morgen gaan we weer naar de jungle en misschien zien we dan meer.

Ps: We zagen zowat de grootste vlinder ter wereld ofzo.

‘s Avonds gingen we slapen.
Groetjes,
Fleur”

Een kind ziet het heel anders
Het is grappig om terug te lezen wat je hebt meegemaakt. Als kind zie je het heel anders dan dat ik het nu zou zien. Dit is toch weer een feit dat je beseft en kan meenemen in je stage met de kinderen. Zij zien en beleven ook alles anders.

Als kind vond ik het heel spannend dat er apen kwamen die iets gingen jatten, want stel je voor dat ze je aanvallen!? Maar als volwassene lach je er op dat moment om. Zo komt er bij dit stuk ook naar boven dat we een handdoek voor de deur moesten leggen, omdat er anders slangen onder de kier konden kruipen. Oke, nu moet ik eerlijk zijn, dit vind ik nog steeds eng.

Ervaringen delen
Zo kun je heel veel ervaringen uiteindelijk delen met je stageklas of later als je alleen voor de klas staat. En dat geldt niet alleen voor reizen, maar ook voor andere dingen die je mee hebt gemaakt. Vertel er iets spannends over en de kinderen zijn gelijk geïnteresseerd, vooral omdat het echt is gebeurd.

Oh, ik sla toevallig nu een bladzijde om in mijn dagboek en zie een nogal vieze tekening. Haha, dit hoef ik dan weer niet mee te nemen in mijn stage!

Welterusten allemaal!

Website Pabo Arnhem

Reacties

  1. 14 oktober 2011 door Tom Schoemaker

    Die tekening hoef je niet op je stage te laten zien, maar ik ben wel nieuwsgierig. Wellicht in je volgende blog?

  2. 09 december 2011 door Ruud

    Weet je nog Cambodja op de boot in de Mekong delta.. wat een angst door de wilde golven?