Marjolein, Tweedejaars student Academische Lerarenopleiding Primair Onderwijs (ALPO)

Eindelijk is het dan bijna zover, we gaan bijna naar Turkije. Onze gedachtes gaan al uit naar het warme weer en stiekem zitten we allemaal al te denken over wat we in godsnaam allemaal moeten inpakken.  Ook de voorbereidingsbijeenkomsten lopen langzaam op zijn eind. Ik wil jullie graag mee nemen naar een van de laatste voorbereidingsbijeenkomsten en mijn ervaringen met jullie delen.

Ervaringsverhaal
Op de één na laatste voorbereidingsbijeenkomst voor de reis naar Turkije hebben we een uitleg gehad over hoe het er in Turkije aan toe zal gaan. Een jongen die vorig jaar mee was geweest op reis vertelde ons wat we allemaal kunnen verwachten in Turkije. Hij vertelde dat we alles vooral maar op ons af moeten laten komen en onze zintuigen de kost moeten geven. Hij liet ons tevens ook allemaal foto’s zien van de reis. Aan het einde van de presentatie  had ik nog meer zin dan ik al had om naar Turkije te gaan. Ik had echt zoiets van ‘Liever vandaag dan morgen!’

Turkije in het Turks
Daarna zijn we met zijn alle verder gegaan met het leren van Turks. Ik zat eerst in het groepje van Anneli. Met dat groepje hebben we samen met Hassan Turks geleerd. Hassan is een stoffen poppetje. We moesten samen met hem van locatie naar locatie lopen in het Turks. Vervolgens hebben we de levensmiddelen behandeld. Conclusie: jullie kunnen gerust zijn, want we zullen niet uitdrogen. Als echte studenten kunnen we allemaal zeggen: ‘bier biera’ oftewel ‘één biertjuuuuh’. Verder kan ik alleen voor mezelf spreken, maar ik weet zeker dat er een woordenboek meegaat.

Verder zijn alle voorbereidingen in volle gang: het nieuws in Turkije wordt druk gevolgd, er worden lessen voorbereid om te geven en de inhoudt van de koffer wordt bij elkaar gezocht/geshopt. Ik heb er in ieder geval heel veel zin en kan bijna niet meer wachten.