Dion Roelofs en Riwan Graveth, studenten opleiding Leraar Frans 

Na de zonnige uitjes en het vakantie vieren, was het vandaag toch echt tijd om activiteiten te verrichten waarvoor we gekomen waren. We ontwaakten vroeg in de morgen (8 uur) en toen we naar buiten keken, scheen het heerlijke zonnetje alweer.

De twee busjes stonden om half 9 al klaar om ons naar de universiteit te brengen. Dit was nog geen kwartier rijden vanaf ons hotel. We merkten al op straat dat het minder druk was dan dat we gewend waren. Het weekend was natuurlijk voorbij en de mensen gingen verder met het dagelijks leven.

Eenmaal ‘sneaky` aangekomen op de universiteit (via de zij-ingang), hadden wij het idee dat wij op kantoor waren, want er stonden veel bureaustoelen in een grote ronde setting. Dit hadden wij niet verwacht. Het bleek echter een tijdelijke ontvangstruimte te zijn, want daarna werden wij naar een zaal gebracht waar wij hartelijk ontvangen werden.

Op het podium was koning Mohammed visueel aanwezig en de directeuren en onze directrice deden hun zegje. Deze praatjes werden gedaan in het Frans. Zelfs door onze directrice die ‘parfaitement’ Frans sprak!
Daarna was het aan ons om workshops/ateliers te geven in kleine lokalen waarvoor wij naar buiten moesten. Eenmaal buiten was het niet helemaal duidelijk waar wij heen moesten, maar dat kwam natuurlijk allemaal goed. Zowel de Marokkaanse als Nederlandse studenten, leraren en directeuren deden actief mee. Het waren interessante onderwerpen, zoals: doelen stellen, onderzoek in de natuur, culturele diversiteit, denksleutels, innovatie in het onderwijs en traditionele, interculturele onderwerpen.

Voor ons was het een extra bijzondere dag, want wij hadden ook een rol als tolk. Dit ging niet altijd even soepel tijdens de workshops, want het moest ook weer vertaald worden naar het Arabisch. Gelukkig kwam de boodschap altijd over en dat is het belangrijkst.

Tijdens het napraten kwamen wij erachter dat de workshops erg effectief en leerzaam waren, zowel voor de Marokkanen als voor de Nederlanders. Wij hielden op het podium een soort persconferentie waarin enkele leraren en studenten vertelden wat zij interessant vonden en geleerd hadden. Ik (Dion) voelde mij even ‘le roi du Maroc’, want ik ging vertellen wat ik van een workshop vond. Het was een hele eer om in het Frans te vertellen wat ik geleerd had en wat ik de groep wilde mededelen. Daarna kregen wij een heerlijke lunch en keerden we terug naar ons hotel om terug te blikken op deze eerste leerzame dag op de universiteit.