Tamara is vierdejaars student Pabo Groenewoud Nijmegen

Mijn laatste blog is alweer even geleden.. Het rare is dat ik er steeds mee bezig ben: ‘Straks als ik thuis ben, schrijf ik er nog een’. Als ik dan thuis ben zijn er nog honderd andere dingen die gedaan moeten worden. Ben weer lekker druk, druk, druk.

‘Een soort Sinterklaasviering’
In het tweede jaar van de pabo hebben we met de klas een soort Sinterklaasviering  gevierd. Iedereen had voor iemand een klein cadeautje gekocht en een gedicht  geschreven. Van een vriendinnetje kreeg ik een magneet waar op staat: ‘Van hard  werken is nog nooit iemand doodgegaan, maar waarom zou je het risico lopen’. Bij deze  mooie spreuk (denk er maar eens over na ;-)) kreeg ik ook een houten bijtje.  Een ‘bezig  bijtje’, wel te verstaan. Eén van mijn leerdoelen voor de laatste fase van mijn opleiding  is: ‘Niet te veel hooi op mijn vork nemen’. En toch kan ik het niet altijd. Ik ben graag  bezig, kan me niet vervelen en wil alles goed doen. Soms misschien wel té goed…

Natuurlijk heeft dit z’n nadelen. Zoals ik al zei: geen tijd om een blog te schrijven; duizend dingen tegelijk willen doen (en dat gaat echt niet, merk ik steeds opnieuw..); geen overzicht meer hebben en zo kan ik nog wel even door gaan. Máár, ik moet mezelf natuurlijk ook blijven overtuigen dat het óók positieve kanten heeft. Een voorbeeld waar ik erg trots op ben volgt hieronder.

Grondlegger van de kinderrechten
Tijdens het derde jaar van de pabo vindt er, vrij in het begin van het schooljaar, de kinderrechtenweek plaats. Een erg leerzame en interessante week. Je volgt verschillende workshops over de rechten van het kind. De voorzitter van de Janusz Korczak Stichting kwam vertellen over Janusz Korczak, de ‘bedenker/ grondlegger’ van de kinderrechten en er zijn, bijvoorbeeld, gastsprekers geweest die als kind misbruikt zijn geworden. Emotionele, leerzame en interessante momenten.

Daarnaast ontwerp je gedurende de week, met een aantal medestudenten, een eigen project. Een project dat je in je stageklas zou kunnen uitvoeren. Een project dat zo goed uitgewerkt is dat je het meteen zou kunnen gebruiken. Van te voren werd bekend gemaakt dat er prijzen te winnen waren. Hierdoor werd ik natuurlijk nog meer gemotiveerd. Samen met mijn groepsgenoten heb ik hard gewerkt. Theorie gezocht; poppen gemaakt; lesbrieven geschreven; materiaal voor de lessen verzameld en meer van dat soort activiteiten.

De dag des oordeels
Na een aantal dagen keihard werken (je moet er toch iets voor over  hebben), was de dag des oordeels aangebroken. Iedereen presenteerde  zijn project. We hadden ons eigen hoekje ingericht, met de door ons  gecreëerde ‘kinderen’ die ieder een bepaald recht voorstelde. ‘De  bewoners van de rechtenweg’.

Naast dat het leuk was om de verschillende creaties van je  medestudenten te zien, was het ook erg spannend om je eigen project te  promoten. Er werd gestemd door medestudenten, ons project werd van onze klas gekozen als het meeste originele en uitvoerbare project!  Vervolgens werd het project beoordeeld door een vakjury en door een, wel zo belangrijk, kinderjury!

Nadat alle juryleden met elkaar in overleg waren gegaan om uit de, al geselecteerde, projecten een derde, tweede en eerste prijs te kiezen, kwamen alle studenten weer samen in de collegezaal.

Prijsuitreiking
Nu werd het voor ons echt spannend. De derde prijs ging niet naar ons.. Dit betekende voor ons de tweede of de eerste prijs. De eerste prijs was een weekend naar België. Daar zou je jouw project gaan presenteren en uitvoeren op een basisschool. Een echte uitdaging! De tweede prijs was een weekend Bergen aan zee waar je zou deelnemen aan het ‚Korczakweekend’. Ik en mijn medestudenten waren al erg trots op het feit dat we in deze selectie waren gekomen. Toen werd er verteld dat de kinderjury ons project had beoordeeld als het beste project! Maar doordat de vakjury het andere project net iets beter vond, hebben wij de tweede prijs gewonnen!

Leren over kinderrechten
Met een twee medestudenten uit mijn groepje, ben ik naar Bergen aan zee geweest. Als je echt iets wilt leren over kinderen en kinderrechten is het een aanrader om deel te nemen aan het Korczakweekend! Een erg leerzaam weekend. Het was ook wel een zwaar weekend, je bent de hele tijd bezig! Ja inderdaad, daar komt die bezige bij weer naar voren. Tijdens dit weekend ben ik onder andere geïnteresseerd geraakt in het werken met meervoudige intelligenties. Het Korczakweekend, of eigenlijk indirect de kinderrechtenweek is voor mij de aanleiding geweest om tijdens mijn afstudeerstage aan de slag te gaan met meervoudige intelligenties. Een manier om te differentiëren, maar waarbij goed wordt aangesloten bij de échte kwaliteiten van kinderen.

Iedereen is knap
Maandag 25 oktober, ben ik gestart met mijn geschiedenisproject in een bovenbouwklas van de Jenaplanschool waar ik stage loop. De komende weken gaan we werken aan het thema de Gouden Eeuw. Op 25 oktober heb ik de kinderen geleerd dat iedereen knap is (iedereen is op een bepaalde manier intelligentie). Terwijl ik de verschillende intelligenties met de kinderen besprak (taalknap, rekenknap, natuurknap, samenknap, zelfknap, beeldknap, beweegknap en muziekknap) hoorde ik kinderen zeggen; ‚Oh, ik ben rekenknap!’ Iedereen is knap, allemaal op z’n eigen manier. Zo zou je van mij kunnen zeggen dat ik het mezelf soms knap lastig maak met al mijn bezigheden, maar goed zoals je ziet werpt het ook z’n vruchten af..

Tamara

Meer informatie over Pabo Groenewoud Nijmegen