Rens Huisman, derdejaarsstudent lerarenopleiding Engels

Als onderdeel van mijn minor ben ik eind januari voor vier maanden naar Birmingham vertrokken. Wat mij gelijk opviel aan Newman, de universiteit waar ik ging studeren, is dat het midden in een erg groene woonwijk lag. Dit was verrassend, aangezien ik toch vooral gehoord had dat Birmingham een grote industriestad was. In de eerste week werden we rondgeleid op de campus en kregen we een tour in het centrum.

In mijn tweede week begonnen mijn lessen. Ik heb drie vakken gevolgd. Short Fiction ging over korte verhalen, wat me interessant leek aangezien ik hier altijd meer fan van ben dan complete romans. Understanding Groups and the Self ging over groepsprocessen, en hoe je hier instaat als persoon. Child Development and Educational Psychology ging over de ontwikkeling van kinderen, en verschillende theorieën hierover. De twee laatste vakken heb ik vooral gekozen omdat ik het idee had dat ze mij wat zouden kunnen helpen in mijn verdere ontwikkeling als docent.

De stad zelf heb ik helaas niet heel veel bezocht. Hoewel de universiteit in een mooie omgeving lag, was deze omgeving wel een busreis van 45 minuten van het centrum verwijderd. En aangezien een retourtje met de bus toch wel vier pond kostte, was het ook niet echt een optie om spontaan eventjes er naartoe te gaan. Het centrum zelf kan ik niet anders beschrijven dan bijzonder. Het was een soort mix van nieuw en oud die je niet veel ziet. Ik kreeg vaak het idee dat er vooral gebouwd was waar het nodig was, met niet echt zicht op het totale plaatje. Wat wel heel mooi was, waren de kanalen. Aan de rand van het centrum zat Brindley Place, waar allemaal restaurantjes en cafeetjes zaten, aan de oude kanalen. Langs deze kanalen was het ook mooi wandelen.

Langs een van deze kanalen zat ook Juju’s, een klein cafeetje waar we meerdere malen op zaterdagochtend genoten hebben van een Engels ontbijt. In eerste instantie hebben we er met een aantal een sport van gemaakt om verschillende plaatsen te bezoeken om hun ontbijt te testen. Dit ging goed, tot we ergens een pancake breakfast hadden, waar we allemaal ziek van zijn geworden. Daarna zijn we voornamelijk terug geweest naar Juju’s, waar de bovenstaande foto ook is genomen.

Mijn conclusie na mijn verblijf is toch wel dat Birmingham niet een stad is waar je lang hoeft te blijven. Over de school heb ik niets dan goeds te zeggen, maar de stad zelf miste voor mij toch iets. Het is zeker een bezoek waard, maar het heeft niet de charme van een stad als Oxford of Londen. Dus, als je er heen gaat, bezoek de bibliotheek, de Bullring, en Brindley Place, en pak dan weer een trein naar andere oorden.