Jip Buijssen is op studiereis Turkije en blogt

27 April
Gister werden Caitlin, Sebastian, Bart en ik rond half 12 door onze buddies opgehaald en gingen toen op pad. We hebben de boekenmarkt bezocht, een ritje in een kermisattractie gemaakt en zijn naar de Asansör gegaan. Hierna zijn we uit eten geweest. We hebben in een gezellig restaurant heerlijke Turkse maaltijden gegeten.

Daarna gingen we naar het huis van een vriend van onze buddies, Mehmet en lagen niet al te laat in bed. S ‘middags was ik al even met mijn buddy Gözde bij Mehmet geweest en bood hij ons aan om bij hem te komen logeren. Bart en zijn buddy Beste waren ook welkom. Caitlin, Sebastian en hun buddies Kübra en Öncü zouden daar al slapen.

Uiteindelijk hebben we dus, natuurlijk wel netjes de jongens bij de jongens en meiden bij de meiden, gezellig onder één dak kunnen slapen. De woonkamer werd binnen de kortste keren omgetoverd tot een grote slaapkamer; de banken werden bedden en uit alle hoeken en gaten kwam beddengoed tevoorschijn. De volgende morgen was de ‘slaapkamer’ binnen enkele minuten weer een woonkamer en werd toen omgetoverd tot een ontbijtkamer.

28 April
s’Ochtends rond half 8, één uur voordat we hadden afgesproken op te gaan staan, waren onze lieve gastheer Mehmet, zijn vriendin Seher en huisgenoot Sertaç al druk bezig met het bereiden van het ontbijt. Rond half 9 werd er een kleedje op de vloer gelegd en voor je het wist was er een overvloed aan verschillende soorten brood, kaas, olijven, tomaten, honing, sucuklu yumurta (ei met sucuk) en natuurlijk heel veel cay.

Na het ontbijt verontschuldigde Mehmet zich dat hij nauwelijks iets had kunnen aanbieden en dat hij niet gastvrij genoeg had kunnen zijn. De monden van Caitlin, Bart, Sebastiaan en mij vielen open van verbazing. Mehmet had al vier extra gasten verwelkomt in zijn huis én zijn bed aan Caitlin, Beste en mij afgestaan. Als dank hadden we een Galatasaray shirt met natuurlijk Sneijder erop aan hem gegeven, hij was er blij mee. Daarna brachten onze buddies ons naar het Teachers House en hebben we na een aantal foto’s en veel knuffels afscheid van elkaar genomen.

Om 12:15 uur moesten we klaar staan voor de bus omdat deze om 12:20 zou vertrekken. Dikke vette pech als mensen te laat zouden zijn want de bus vertrekt geen minuut later werd ons verteld. We werden bij het grote busstation in Izmir afgezet en gingen om 13:00 uur verder met de bus naar Muğla.

We maakten een tussenstop in Aydın, daar zou Yasemin ons komen vergezellen en hadden we 15 minuten de tijd om eventueel naar de WC te gaan en wat lekkers in te slaan. Ik heb daar voor het eerst gebruik gemaakt van een Turkse WC, ook weer een leuke en aparte ervaring. Yasemin kon jammer genoeg niet mee omdat ze een paar minuten te laat was en arriveerde uiteindelijk een halfuur later in Muğla. We kregen een rondleiding van Anneli en hebben daarna als groep bij Ardore gegeten.

Alles bij elkaar heb ik genoten van de laatste waardevolle en gezellige uurtjes met onze buddies en een fijne start gemaakt in Muğla. Op naar een nieuw avontuur!