Marijn is derdejaars student van de lerarenopleiding Engels

Oei, het is al veel te lang geleden dat ik een weblog geschreven heb, terwijl ik wel vol verhalen zit over mijn stages en mijn reis naar Engeland. Maar alles op z’n tijd! Ik ben net terug van mijn buitenlandreis en moet nog even wennen aan het Nederlandse klimaat hier. Ik kijk terug op een boeiende, leerzame en leuke periode in Birmingham, Engeland. Ik heb daar gestudeerd (waar ik vast nog over zal vertellen), rondgereisd, gefeest … maar misschien wel het opvallendste was, dat ik een week heb meegelopen op een Engelse Basisschool.

Lozell’s
Een week lang mocht ik meekijken op de basisschool Lozell’s in hartje Birmingham. Ik mocht daar niet lesgeven (zoals je wel zou verwachten met mijn docentenopleiding), maar ging daar heen om te kijken hoe het er aan toe gaat en wat de verschillen zijn met een Nederlandse school. Er zat geen opdracht of essay aanvast, ik was vrij in mijn doen en laten. Ik heb meegelopen in year 4 (groep 4-5) met Mister Campbell. Wat een ervaring was dat! Er zijn mij die week verschillende dingen opgevallen, en ik heb mij meerdere keren verbaasd.

Hoog onderwijsniveau en discipline
In principe was er geen verschil in het uiterlijk van de school. Het schoolgebouw was nieuw, modern en kleurrijk, het personeel enorm vriendelijk en de lesmaterialen hetzelfde als in Nederland. In de klas werden bijvoorbeeld ook smartboards gebruikt. Het grote verschil zat hem in de sociale omgang en het onderwijsniveau. Ik ben behoorlijk onder de indruk geweest!  Alle leerlingen van de school worden behoorlijk ‘heropgevoed’ heb ik het idee. Er heerst veel discipline. De leerlingen moeten altijd in een rij, in volledige stilte, naar buiten en naar binnen lopen. ’S Ochtends is er het begroetingsritueel: Goodmoooorning Mister Campbell, Goodmoooorning Miss Judge, Gooodmooorning Miss eh… eh… Miss Marijn’. Na een paar keer oefenen kenden ze mijn naam. Ze noemden mij bij mijn voornaam, omdat mijn achternaam voor hen niet uit te spreken was. Ik werd vanaf de eerste dag door iedereen aangesproken met Miss, door docent en leerling. De leerlingen waren super nieuwsgierig. ‘Are you from Holland, Miss? Can you speak Dutch, Miss? Can you help me Miss?’ Ik viel op met mijn groene ogen en blonde haren, aangezien er in de hele school maar drie blanke leerlingen aanwezig waren!

De pineut
Ondanks dat de docenten interpersoonlijk erg competent waren en ze goed met de leerlingen om konden gaan, waren ze ook ontzettend streng. In Nederland wordt veel meer door de vingers gezien, en leerlingen krijgen minder op hun donder als ze even niet opletten. Wanneer een kind op Lozells niet luistert naar de docent of een medeleerling, dan krijgt die leerling een volledige preek over hoe belangrijk het is om respect te tonen door te luisteren, en daarbovenop nog eens een straf als regels schrijven of nablijven. Oei… Ik vond het maar wat!

‘You talk Jamaican’
Om ook nog af te wisselen heb ik één middag bij de kleuters mee gekeken in year 1 (groep 2/3). Deze jonge leerlingen leren al vroeg het alfabet om daarna spelenderwijs te leren schrijven en lezen. Ik was hier echt van onder de indruk, omdat hun niveau al erg hoog lag voor hun leeftijd (6 jaar). Ik denk dat het onderwijs in Nederland wel iets van deze leermethodes mag leren.  De leerlingen waren door mijn bezoekje aan hun klas wel erg druk en eigenwijs. Ik was de klas nog niet ingestapt of ik had al twee meisjes aan mij hangen. Ze vertelden een heel verhaal, in kromme zinnen en verkeerde woorden, maar het kwam erop neer dat een vriendinnetje niet meer hun vriendinnetje wilde zijn. ‘She no my friend miss, she no my friend. She ain’t no wanna be my friend no’. Ik moest wel lachen om dit verhaal en zei ‘You talk Jamaican’, wat ik bedoelde als subtiele belediging vanwege haar kromme zinnen. Haar reactie: ‘I was born in Jamaica, Miss’. Oeps! Haha!

Ooit nog ‘juf’ worden?
Ik heb echt een leuke en leerzame tijd gehad, veel gelachen met en om de kinderen en meteen afgesproken dat ik de school nogmaals bezoek als ik ooit nog eens in Birmingham kom. Ik vond het super om ‘Miss’ te zijn en voelde mij in de klas erg vrij om mij overal mee te bemoeien. Ik heb de hele week geholpen met allerlei activiteiten, van postkaarten schrijven en spellingfouten corrigeren tot het uitleggen van rekensommetjes. Ondanks dat ik niet ben opgeleid om te doceren in het basisonderwijs, viel het me erg mee en vond ik het ontzettend leuk. Dat kwam door de leeftijd van de leerlingen, en de diversiteit van de vakken.  Misschien dat ik ooit nog eens een carrière-switch maak? Wie weet…

Website lerarenopleiding Engels