Lian Mulder, derdejaarsstudente lerarenopleiding Biologie

Hoi allemaal!

Afgelopen 5 maanden heb ik samen met Rob Kersten in Dublin gestudeerd voor mijn minor, aan DCU, oftewel, Dublin City University. Eind Januari, 2 dagen na mijn laatste tentamen op de HAN, stapte ik het vliegtuig in om Dublin voor even mijn nieuwe thuis te maken. De voorbereiding was minimaal, want tot dan toe had ik het druk genoeg met portfoliogesprekken en tentamens voor te bereiden, dus ik heb me letterlijk in het diepe laten vallen.

Na een eerste drukke en chaotische week van introductie en gelijk ook de eerste lectures, begon het leventje langzaam zijn gangetje te gaan. Al snel wist ik mijn weg te vinden door het centrum van Dublin, en kon ik concluderen dat mijn Engels toch eigenlijk wel prima was. Voor mij was dit 1 van de belangrijkste redenen om naar Dublin te gaan, namelijk het verbeteren van mijn Engels. Daarnaast had ik drie psychologische vakken in mijn pakket, om mijn psychologiekennis wat op te krikken. Voornamelijk sociale psychologie is als docent natuurlijk heel interessant. Wat is groepsdruk? Hoezo wil iedereen zich altijd aanpassen? Maar tegelijkertijd ook uniek zijn? Counselling & psychotherapy leerde me hoe ik mensen, en dus leerlingen, kan helpen die een beetje vast zitten, en hoe je een omgeving zo stimulerend mogelijk kan maken. Tussen alle psychologie door had ik 1 echt biologisch vak, namelijk Challenging problems in global health, en hierbij stonden de Sustainable development goals centraal. Voor dit laatste vak moest ik een examen maken, en ik kan je vertellen, dit gaat er heel anders aan toe dan in Nederland. Je krijgt 6 vragen, en moet er in 2 uur tijd 2 beantwoorden, in essay stijl. Voor het examen leer je dus referenties uit je hoofd, en ben je 2 uur lang zo hard aan het schrijven als je kan. Een bizarre manier van toetsing als je het mij vraagt, want het is vrij lastig om 6 verschillende onderwerpen zo uitgebreid te kunnen voorbereiden dat je over elk onderwerp een uur kan schrijven, maar gelukkig heb ik al mijn examens en essays wel gehaald!

Toen ik in Ierland aankwam, waren er een aantal dingen waar ik erg aan moest wennen. Ik heb ze even op een rijtje gezet:
• links rijden natuurlijk! de Ieren rijden net als de rest van Groot-Britannië aan de andere kant van de weg.
• Ierland heeft in 1850 een hongersnood gehad door de aardappelziekte, waardoor de bevolking van Ierland terugliep naar 3,5 miljoen (van 8 miljoen), en Ierland helemaal opnieuw moest beginnen met het opbouwen van het land. Nu merk je natuurlijk niks meer van de hongersnood, maar met sommige dingetjes loopt Ierland nog wel wat achter. Ik ben namelijk in Nederland gewend om eigenlijk geen cash meer te hebben, maar in de meeste pubs moet je onder de €10,- toch echt cash betalen.
• In Nederland krijg je bier in een klein glas, maar in Ierland niet! Je krijgt een pint, oftewel, een halve liter.
• In nederland heb ik les in klassikale vorm, maar in Ierland zat ik in een collegezaal, soms met wel 200 man, erg onpersoonlijk dus.
• Ieren zeggen overal sorry voor, de Engelse taal is erg beleefd. Dit merkte ik eigenlijk pas toen ik weer terug was in Nederland. Als er in Nederland iemand tegen je aanloopt, kijken ze alleen verontwaardigd om, in Ierland zegt iedereen sorry.
• Ierland heeft erg veel kerken, en mij leek het leuk deze te bezoeken, omdat dit prachtige gebouwen zijn! maar wat blijkt, de Ieren zijn slim, en vragen voor bijna elke kerk entreegeld voor een bezoek. De nationale musea zijn daarentegen allemaal vrij toegankelijk en kun je dus rustig bezoeken.

Tijdens mijn vrije weekenden in Dublin heb ik veel gezien van met name de kustplaatsen om Dublin heen. ‘S ochtends namen we dan vaak de Dart (elektrische trein), om de rest van de dag door te brengen bij het water, bijvoorbeeld door langs de kliffen te lopen. Wat opvalt in Ierland is dat er nog heel veel natuur te vinden is in bijvoorbeeld bermen etc. In Nederland worden alle bermen altijd gemaaid, waardoor (bijzondere) planten niet echt de kans krijgen, maar in Ierland vind je overal nog wilde bloemen die in Nederland vroeger wel, maar nu niet meer zo makkelijk te vinden zijn. Ik als achteloze student had gedacht dat ik mijn Flora niet zou willen gebruiken, maar ik heb toch spijt dat ik hem niet had meegenomen, want er stonden een aantal interessante plantjes in het land die ik graag toch een naam had willen geven.

1 van mijn belangrijkste conclusies van mijn tijd in Dublin is toch dat uiteindelijk altijd alles goed komt. Ik heb in Dublin echt bizar veel pech gehad (toegeven soms ook een beetje domme pech), maar uiteindelijk komt alles goed! Neem bijvoorbeeld de sneeuwstorm begin maart. In Ierland sneeuwt het echt nooit, dus Ieren weten gewoonweg niet wat ze moeten doen. Het hele land ging een week plat, en ik kwam niet verder dan mijn kamertje op de campus. En dan denk je, dat zal wel een flinke berg sneeuw zijn dan, maar meer dan 20 cm was het niet. Na 5 dagen startte alles weer een beetje op, maar waren veel leidingen gesprongen, dus heb ik nog 5 dagen zonder warm water gezeten, en de helft van de tijd uberhaupt geen water. De week daarna, had ik juist teveel water, want stond mijn badkamer uit het niets blank. Zo ging het maar door en maar door, maar uiteindelijk is alles goed gekomen! Een wijze les als je het mij vraagt, en zeker als je bedenkt dat ik toch echt een controlfreak light ben.

Studeren in het buitenland een aanrader? JA!