Mijn Turkse hoogtepunt
Alette is vierdejaars student lerarenopleiding geschiedenis
Luid zingend en in de handen klappend kwamen ze binnen, twee weken er helemaal tussenuit geweest maar deze week is alles weer begonnen. Ik leg bij het geven van de straf nog uit dat ik ook net vakantie heb gehad. Daar mag ook best wel rekening mee gehouden worden! Natuurlijk ben ik heel begrijpend, want na de vakantie hebben ze geen zin in les. Natuurlijk moeten ze nu veel energie kwijt na al dat lange stil zitten, want stil zitten zijn ze na een week vakantie keihard afgeleerd. Helaas ben ik ook keihard, al is het maar omdat ze met hun herrie mijn mooie vakantieluchtbel stuk prikten.
Vakantieluchtbel?
Ja, soms zit ik nog helemaal in de wolken van alle historische hoogtepunten van de Turkije reis. Mijn hoogtepunt was zeker hoog. Hoog bovenop een berg, niet te bereiken met de bus, wel met de kabelbaan. Speciaal voor de toeristen vier jaar geleden opgehangen. Daarvoor ging men eeuwenlang te voet naar boven.
Je ziet het uitzicht over het stuwmeer, en je ziet stukken stad, zuilen en het theater. Die is echt onwijs stijl. Er konden 10 duizend man in en als je beneden zong, hoorde je het boven zeer goed.
Het was echt een fantastische dag. Aan het einde van de dag rond vier uur zat ik op steen H21, een stuk steen van een bouwwerk dat ze niet hebben gerestaureerd. De zon scheen, het was 15 graden en onder mij klonken de oproepen voor het gebed uit het dal op. Echt zo ontzettend mooi met een prachtig uitzicht en vette overblijfselen. Het stadje onder de stad was ook gezellig, en ik dacht “morgen gaan we naar Efez, dat is echt nog heel, en je schijnt je er echt te wanen in de oudheid. Dus ik heb er helemaal zin in!”
Lees meer over de lerarenopleiding geschiedenis