Mijn minor in het kleurrijkste land ter wereld
Cecile Dohmen, 3e-jaars student Lerarenopleiding Engels.
Mijn naam is Cecile Dohmen en ik zit in mijn 3e studiejaar van de Lerarenopleiding Engels. Voor mijn minor ben ik de eerste maanden van 2020 in India!
Op het moment dat ik deze opleiding startte wist ik wat ik in mijn derde studiejaar wilde doen, lesgeven in India. Een land wat mij al jaren fascineert en bovenaan in mijn ‘bucket list’ stond.
Op 9 januari vertrok ik naar Baramati, een stad in de staat Maharashtra. Na drie verschillende vluchten en wat tussenstops stond ik op Indiase bodem. Het eerste gevoel was de warmte, en gezonde spanning. Die spanning verdween al gauw. Bij de eerste kennismaking wist ik dat ik hier goed zat.
De mensen hier zijn behulpzaam, lief, aardig. Ze zien gasten als een geschenk en doen dus ook alles voor hen. Als gast moet je wel rekening houden met de lokale gebruiken, dit wordt wel van je verwacht.
Door de lichte jetlag en de vele indrukken waren de eerste dagen vermoeiend, maar fantastisch!
Op de eerste dag waren er verschillende welkomstceremonies met drama’s, dansjes en speeches georganiseerd. Overal was ik het middelpunt en ie-de-reen wilde met me praten, op de foto, mijn handtekening of me aanraken (net een filmster). Inmiddels is de grootste nieuwsgierigheid wel verdwenen, maar de interesse blijft groot waardoor ik in korte tijd veel nieuwe contacten heb gelegd.
In Baramati geef ik Engelse les in scholen op de campus van de Agricultural Development Trust. De campus is groot, hier liggen vijf verschillende scholen; een basisschool, een middelbare school, een basis- én middelbare school, tertiair onderwijs en een agrarische universiteit. In de vier maanden dat ik hier verblijf zal ik op de drie verschillende primaire en secundaire scholen lesgeven. Naast de scholen liggen hier ook +/- 15 hostels waar leerlingen (voornamelijk meisjes) wonen. Zelf woon ik in een luxe gasthuis aan de rand van de campus. De campus is ommuurd en zwaar bewaakt. In het begin was dit wennen, maar de strenge bewaking heeft zijn redenen. Hoe aardig alle mensen in mijn directe omgeving zijn, zal ik altijd goed op moeten passen.
Het lesgeven op de scholen gaat mij goed af. In India zijn de leraren van de hoogste kaste. Er is veel respect voor hen. Dit merk ik ook tijdens mijn lessen. De leerlingen doen actief mee en zijn tijdens instructies niet afgeleid of gedesinteresseerd. Een escalatieladder is hier niet van toepassing.
Ieder weekend ga ik met verschillende docenten en mijn mede-studente op pad om meer van de omgeving te zien. Iedere week wordt er iets anders gepland.
Ter afsluiting: ik ben verliefd geworden op India! Het is een traditioneel en warm land; in temperatuur en cultuur. Ik geniet hier intens en ben blij dat ik mijn gevoel heb gevolgd bij de keuze van mijn minor.
Wil je meer weten over mijn avontuur in Baramati en mijn reis door India na de minor? Ik plaats op mijn Facebook iedere twee weken een YouTube video link. Deze video’s staan openbaar op mijn pagina, je hoeft dus geen vriendschapsverzoek te sturen.