Ik voor Schloss Neuhaus, Paderborn

Tom Botterblom, vierdejaarsstudent, lerarenopleiding Duits

Voor mijn opleiding tot tweedegraads leraar Duits heb ik een halfjaar in het buitenland gezeten, waarover ik nu een blog schrijf. Ik stel me eerst maar even voor. Ik ben Tom Botterblom, 20 jaar jong en vierdejaars student aan de lerarenopleiding Duits in Nijmegen. Voor mijn minor heb ik van begin maart tot begin augustus in de Duitse stad Paderborn gezeten. 

In deze tijd heb ik gestudeerd aan de universiteit van Paderborn om mijn studiepunten te halen. Ook heb ik veel nieuwe mensen uit verschillende landen en delen van de wereld leren kennen. Aan een aantal van deze kennissen heb ik goede vriendschappen overgehouden!

Kaart van Duitsland – Paderborn

Ik denk dat wanneer je op het punt staat om naar een ander land te gaan voor je minor je toch wel zenuwachtig bent. Ik  had dit ook. Toch ging ik met een positieve instelling op weg. Het was de eerste keer dat ik helemaal alleen ging wonen en dus ook voor mezelf moest gaan zorgen. Gelukkig had ik een leuke studentenwoning in het hartje van Paderborn met twee aardige Duitsers die mij heel veel geleerd en geholpen hebben. Deze meevaller hielp me om met veel zin naar de eerste ontmoeting met andere buitenlandse studenten te gaan. De eerste indruk was gelijk dat de meeste mensen daar Engels spraken. Wat dus van tevoren op de opleiding werd verteld was waar: wij als aankomende leraren Duits hebben over het algemeen een veel hoger niveau Duits dan de meeste andere buitenlandse studenten. Toch zag ik dit niet als een nadeel, ik kon het juist gebruiken om naast mijn Duits ook mijn Engels bij te spijkeren. Twee vliegen in één klap!

Toen de eerste ontmoeting eenmaal achter de rug was begon het ‘normale’ leven in Paderborn. Aan de universiteit volgde ik elke week acht vakken die mooi verdeeld waren. Elke vrijdag had ik vrij, wat mij dus genoeg tijd gaf om leukere activiteiten met mijn huisgenoten en andere studenten te doen: feestjes bouwen! In het weekend was het eigenlijk altijd wel raak met eerst een huisfeestje tot 1 uur waarna we de stad in gingen. Ook verjaardagen werden zo gevierd en ik heb tijdens al die feestjes en verjaardagen gemerkt hoe verschillende culturen/landen dit doen. Spanjaarden zijn hier bijvoorbeeld veel anders in als wij: ze geven kleren als cadeau en bakken vrijwel altijd een mierzoete taart.

Groepsfoto internationale studenten

Uiteraard was er ook het studeren. Toen het einde van het semester begon te naderen had ik een aantal dossiers en een tentamen dat gemaakt/ingeleverd moesten worden. Alles bij elkaar heb ik 23 studiepunten behaald waar ik erg tevreden mee ben. Ik vond het erg fijn om te zien dat de meeste professoren en studenten waarbij ik in de les zat, erg open naar mij waren en het leuk vonden dat er een Nederlander bij zat. Zo kon ik hen nog wat bijleren. Bij een college over de Tweede Wereldoorlog kwam dit ook veel naar voren, Duitsers zijn immers veel bezig met hoe zoiets voorkomen kan worden. Ik als Nederlander kon dan uit een andere hoek hierover iets vertellen. Bij het eind van het semester hoorde helaas ook afscheid nemen. Week na week verdwenen meer mensen uit zicht omdat ze terug gingen. Het was niet makkelijk, maar door middel van Facebook, Mail en Skype blijf ik toch in contact met anderen. Wellicht handig voor vakantie’s :).

Al met al kan ik zeggen dat dit een hele leerzame tijd voor me is geweest. Ik heb voor mezelf gezorgd, heb de vrijheid ervaren van het op jezelf wonen, andere culturen meegemaakt maar ook mijn Duits en Engels erg opgekrikt. Ik raad het iedereen dan ook aan eens in zijn/haar leven zo’n tijd mee te maken!

Bedankt voor het lezen,
groetjes,

Tom Botterblom