Mike van Golberdinge, derdejaarsstudent lerarenopleiding aardrijkskunde

Hoewel je van tevoren maar één backpack inpakt en je familie en vrienden je ook weg zien gaan met één backpack, betekent het niet dat je ook maar één backpack meeneemt. Stiekem neem je er 2 mee, de een volgepakt en de andere nog helemaal leeg. De een fysiek aanwezig en de ander in je gedachten, verstopt in je achterhoofd. Helemaal klaar om er zoveel mogelijk herinneringen in op te bergen, zo veel als jij er in durft te stoppen.

Om nooit te vergeten
Onderop in die backpack zit bij mij de ervaring om überhaupt naar de andere kant van de wereld te gaan en het onbekende India te ontdekken. Waar vele vooral vooroordelen over het land hebben, besloot ik om er juist mooie ervaringen te creëren. Ervaringen die net aan passen in de backpack die ik meenam in mijn achterhoofd. Het lesgeven in LR Nagar namens de CSA van de Christ University zal daarbij altijd al snel naar voren springen. Waar je bij de eerste stappen in de wijk nog let op het afval en de stank, zijn het bij de laatste stappen juist de prachtige leerlingen en inwoners die bij je opkomen. Wouter en ik hadden het geluk om 3 maanden lang die leerlingen les te geven, om 3 maanden lang begroet te worden als je door de wijk loopt. En dan had je natuurlijk ook nog de buurman van de Transit School die ons altijd vroeg of we wel goed ontbeten hadden. Het enthousiasme van de leerlingen iedere dag om de kleinste dingen is ook iets wat ik niet meer ga vergeten. Zeker niet toen ze aan de slag mochten met onze zelfgemaakte wiskundeboekjes of toen er stickers aan ze uitgedeeld werden. Uitgedrukt in vierkante meters is het misschien een kleine school, des te groter zijn ze in wat ze bewerkstelligen voor de kinderen.

De vriendschappen die onderweg zijn gemaakt en de mensen die zijn ontmoet, zijn ook een essentieel onderdeel van mijn overvolle backpack. Ik denk dan aan iedereen die werkt voor de Christ University en dan in het speciaal de mensen van de CSA office waaronder Jino, onze geweldige begeleider. Maar ook aan alle andere internationale studenten die in hetzelfde appartement zaten waar we veel mee opgetrokken zijn, de Indische vrienden die we hebben gemaakt en ook de kleine gesprekken die ik heb gehad met random Indiërs in een lokale bus. Stiekem denk ik dan zelfs ook aan de Indiërs die op 2 meter afstand je minutenlang zitten aan te staren, hoe ongemakkelijk dat dan ook was.

Reizen, ontmoeten en ervaren
Maar ook het reizen is een wezenlijk onderdeel. De Taj Mahal, die we samen met alle Nederlanders hebben bezocht (en die overtreft echt al je dromen), Sri Lanka waar we de prachtigste theevelden midden in de bergen hebben gezien, Mumbai waar we een indrukwekkende rondleiding door een van de grootste sloppenwijken van Zuidoost-Azië hebben gehad, of de ellenlange reizen in bussen en treinen waar we vaak zaten tussen de lokale bevolking.

In totaal heb ik zo ongelofelijk veel ervaringen ingepakt dat het lastig is om te kiezen welke ervaringen ik nou uit moet lichten. Voor iedere ervaring die ik hier nu kort heb beschreven, zou ik al een blog op zichzelf kunnen schrijven. Maar dat ga ik niet doen. Niet omdat ik dat niet wil, maar dat doe ik niet omdat jij dat zelf niet zou moeten willen. In plaats van mij mijn backpack uit te laten pakken wordt het tijd dat jij zelf je backpack klaar gaat zetten. Klaar om hem helemaal vol te proppen met ervaringen die je niet alleen rijker maken als docent maar ook zeker als persoon. Laat de spanning van het onbekende niet belemmerend zijn in je keuze om de uitdaging aan te gaan. Achteraf denk je er met heimwee en heel veel blijdschap aan terug. Samen met een backpack die niemand meer van je afpakt.

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=KC_27ZHR8OI[/youtube]