Danielle is tweedejaars student Pabo Arnhem

Ook ik mag naar Marokko!
Ja, ik kan jullie wel vertellen dat ik heel erg blij ben dat ik een van de mensen ben die in Mei op studiereis naar Marokko mag! Ik heb er dan ook superveel zin in. Samen met studenten van Pabo Arnhem, Pabo Nijmegen en de lerarenopleidingen ga ik dus naar Marrakech, in Marokko.

De voorbereidingsbijeenkomst
De eerste voorbereidingsbijeenkomst zit er ondertussen dan ook al op. Voor mij en mijn vriendinnetje Tamara was dit een iets minder groot succes, na onze grote blunder. De meeste van jullie weten waarschijnlijk wel dat in Marokko Frans wordt gesproken.  Wij moeten dan ook heel snel Frans gaan leren, willen we daar met iemand kunnen praten.  Daarom kregen we tijdens de eerste voorbereidingsbijeenkomst alvast een voorproefje op onze lessen Frans.

We kregen per tweetal een kaartje met een plaats er op. Tamara en ik hadden de plaats Tanger(dat ligt in het noorden  van Marokko). De opdracht was om te zeggen: ‘’ Ik woon in….’’  En dan de plaats die op jouw kaartje stond. Mijn lieve vriendinnetje deed haar uiterste best om in perfect Frans ‘’ J’ habite à  ….’’ te zeggen. Het probleem was dat zij haar eigen woonplaats noemde, in plaats van Tanger. Als klapper op de vuurpijl zeiden we daarna ook nog gewoon Tanger(lekker op z’n Nederlands…) in plaats van tangE. Op dat moment kreeg ik een flashback van mijn docente Frans in havo drie die de hele les door riep:’’ er op het einde spreek je altijd uit als eee’’. Oeps…

Frans leren
Je begrijpt wel dat wij na deze bijeenkomst vol goede moed naar onze eerste les Frans gingen! We krijgen voordat we naar Marokko gaan tien lessen, van anderhalf uur. Toen ik  voor de eerste les een mailtje, helemaal in het Frans in mijn mailbox zag verschijnen, ging ik al van het ergste uit. En dat was terecht. De docente Frans stond ons al op te wachten om in het Frans uit te leggen dat, zodra we over de drempel stapten, er alleen nog maar Frans gesproken werd.

Tot mijn grote verbazing kon ik het nog wel redelijk volgen en kon ik zelfs mijn naam in het Frans spellen! Tot zover ging het dus nog best wel goed.  Totdat ik een vraag kreeg.. Ik vroeg heel netjes of ik iets mocht vragen. Nou, dat mocht wel. In het Frans. Je begrijpt dat ik op dat moment gelijk geen vraag meer had.

Toch heb ik er nog steeds wel vertrouwen in dat we over negen lessen best wel weer een klein beetje Frans kunnen om ons daar een week te kunnen redden.  Ik begin zelfs de franse mailtjes al een klein beetje te volgen.  In ieder geval heb ik super veel zin om naar Marokko te gaan! We gaan er het beste van maken met zijn allen.

website Pabo Arnhem