Nicky Schoonenberg, derdejaarsstudent lerarenopleiding Engels

Wellicht heb je door de titel nu een kort versje van vijf regels in je hoofd zitten, met een zangerig ritme en een ietwat schunnige punchline. Al zou je voor een deel gelijk hebben, is dit niet waar we het nu over hebben. Ditmaal hebben we het over een prachtstad in het westen van het mooie Emerald Isle, ook wel bekend als Ierland.  

Halfweg januari vertrok ik voor vier maanden naar Limerick city samen met een studiegenoot en nu erg goede vriend. Voor de minor internationalisering heb ik aan Mary immaculate college gestudeerd gedurende deze vier maanden.  MIC is een enigszins kleine universiteit, niet al te ver van het centrum van Limerick city.  Zo gauw je voor de poort staat bij ‘Mary I’ (de liefkozende afkorting die vrijwel iedereen voor de school gebruikt), zul je je voelen alsof je zo’n twintig jaar terug in de tijd bent gegaan. Het is een prachtig oud gebouw waar je een soort van miniatuur zweinstein ideetjes kunt krijgen, al is het iets minder chique, en hebben de mensen hier een veel leuker accent. Het zal even wennen zijn dat je hier ook tussen een aantal heiligenbeelden in zit in het oude gebouw. Ook zul je ervaren dat zelfs de Ierse studenten nog erg gelovig zijn.
De eerste keer dat ik door de gang naast de kapel van de school liep, stond ik versteld hoeveel studenten zich onder het vertellen van hun weekendverhalen even kort wat wijwater op het voorhoofd smeerden.

Nu we het nodige formele gedoe over de school achter de rug hebben (al ben ik oprecht verliefd op Mary I), komt de stad en het land zelf aan bod. Limerick city had voorheen de bijnaam ‘stab city’, laat je hierdoor niet afschrikken, dit is alweer even geleden. Limerick is een stad die bruist van de studenten, de maandag- en donderdagavond is er altijd wel iets te doen in de pubs en clubs. Zelf was ik een groot fan van een donderdagavond die begon in O’dwyer’s pub en zich daarna voortzette in Costello’s tavern.  Dan begon het met een open mic night, georganiseerd door de music society van MIC, een van de vele societies waar je je bij kunt aansluiten om andere studenten te ontmoeten en nieuwe ervaringen op te doen. In mijn tijd in Ierland heb ik via de international society veel bijzondere mensen ontmoet die ik nooit zal vergeten en altijd zal missen. De international society zorgt ervoor dat je er altijd aansluiting kunt vinden, je bent er met een groep gelijkgestemde mensen in het buitenland en je zult vriendschappen opbouwen zoals je die nog nooit hebt gehad.

Zoals je wellicht al hebt gemerkt in de rest van deze blog,  is het niet de leerwinst van de vakken die me is bijgebleven. De ervaring van mijn tijd in Ierland zal me altijd bijblijven, ik zal altijd een stukje van de mensen die ik heb ontmoet bij me dragen, en daarmee ook een stukje Limerick in mijn hart houden.

In de geruststellende woorden van de muren van Dublin airport:

‘It’s never goodbye, it’s see you later.’