Alette is afgestudeerd aan de lerarenopleiding geschiedenis

‘Gewoon de teugels strak houden’
Als nieuwe docent ben je eigenlijk nog niemand; wie je wordt bepaal je zelf in de eerste weken voor de klas. De theorie hierover is dat zeker tot aan de herfstvakantie de leerlingen je gaan uitproberen. Het is aan mij als docent om dit gedrag zoveel mogelijk in te perken en duidelijk te vertellen welk gedrag ik wel van ze verwacht en het direct te zeggen als ze dit gedrag niet vertonen. ‘Gewoon de teugels strak houden en direct ingrijpen’: Dat is het veel gehoorde advies van de oude rotten in het vak.

‘Gewoon de bocht doorstappen’
Het direct kunnen ingrijpen, het ‘gewoon’ orde houden is net zo moeilijk als ‘gewoon’ overstappen in de bocht met schaatsen. Je kunt schaatsen, dat staat buiten kijf, je valt namelijk niet meer om en je kunt rustige rechte slagen maken zonder anderen van de baan af te schuiven. Je kunt ook de bocht doorkomen zonder te vallen, MAAR, eigenlijk – om echt goed te kunnen schaatsen en om vaart te kunnen maken en behouden – moet je in de bocht overstappen. Dat betekent dat je je rechterbeen over je linkerbeen zet terwijl je met al je gewicht op je linkerbeen staat. Je gooit je heup de bocht in, strekt je rechterbeen en zet deze soepel over de andere, al je gewicht staat nu op je rechterbeen. Je kijkt rustig de bocht in en tegelijkertijd strek je het linkerbeen en zet deze vervolgens rustig weer voor je neer. Die alles met een behoorlijke snelheid, anders val je om. Nou dat is makkelijk toch? ‘Gewoon’ overstappen.

MAAR
Om over te kunnen stappen moet je allereerst ontzettend veel vertrouwen in jezelf hebben, anders ben je bang dat je valt en dat betekent dat je ook gaat vallen. Vertrouwen is de basis. Een andere belangrijke vaardigheid is evenwicht; je moet op dat ene been kunnen blijven staan op het hoogtepunt van de overstap. Verder moet je vooruit kunnen kijken, de bocht in; als je opzij kijkt, maak je de bocht niet rond. Tenslotte leer je de overstap niet in één les. Nee, het is een kwestie van oefenen, oefenen, oefenen en niet gaan huilen als je toch valt. Leren door te vallen en weer op te staan.

Dat is ook leren lesgeven. Je moet vertrouwen in jezelf, niet bang zijn te vallen, want dat straal je uit. Je moet evenwicht uitstralen, evenwichtig overkomen en niet bij het minste geringste je vertrouwen verliezen. Vooruit kijken, ook als je niet zeker weet wat er om de bocht te zien is. Alles wat je als docent eerder ziet dan de leerlingen is een voorsprong en zorgt ervoor dat je problemen kunt voorkomen. En het allerbelangrijkste is oefenen, oefenen, oefenen en niet gaan huilen als het even niet lukt, maar opstaan en doorgaan. Met een rechte rug, terug in de juiste houding en weer opnieuw de bocht ingaan, ook al weet je nooit zeker wat er aan het einde van de bocht te zien is. Dat zijn de eerste weken van de beginnende docent, mijn eerste weken als beginnend docent. Het echte werk is nog niet begonnen, de leerlingen zijn nog braaf en rustig maar als het zover is, kan ik altijd nog mijn hart ophalen door rondjes te gaan schaatsen. Want na veel oefenen kan ik nu vol vertrouwen de bocht doorstappen.

Website lerarenopleiding geschiedenis