Iris, derdejaars lerarenopleiding Frans

Bonjour tout le monde,

Mijn naam is Iris en ik ben derdejaarsstudente aan de lerarenopleiding Frans. Toen ik mij 3 jaar geleden inschreef voor de lerarenopleiding Frans aan de HAN, wist ik dat ik in het derde studiejaar een minor in het buitenland ‘moest’ doen. Het leek nog zo ver weg, maar afgelopen januari was het dan zo ver!14 januari stond ik samen met mijn klasgenoot Felice op Schiphol om aan ons avontuur in Aix-en-Provence te gaan beginnen. Aix is een stadje vlak boven Marseille dat jaarlijks 1000 Erasmusstudenten ontvangt. Na een geannuleerde en een overboekte vlucht konden we dan toch eindelijk gaan!

Het schoolleven
Eenmaal geïnstalleerd in la douce France begon ook het schoolleven. Om eerlijk te zijn wist ik wel naar welke school ik ging, maar welke vakken ik ging volgen was me nog altijd een groot raadsel. Daar kwam gelukkig al snel verandering in. Ik volg lessen aan de ESPE: een onderdeel van de universiteit waar alle studenten opgeleid worden tot docenten in het basisonderwijs. De vakken die ik volg aan de universiteit zijn: geschiedenis, wiskunde, Franse literatuur, muziek, kunst en aardrijkskunde. Nu klinkt dit allemaal best leuk en dat is het ook hoor, maar de manier van doceren is toch heel wat anders dan dat wij hier op de HAN zijn gewend. De lessen duren ongeveer 3 tot 4 uur en in die uren moet je luisteren, luisteren en nog eens luisteren. Hier heb ik in het begin best wel wat moeite mee gehad. Terwijl alle klasgenoten druk zaten te schrijven en te luisteren, moest ik moeite doen om mij te concentreren op waar de docent het over had. Er is in die lessen ook geen interactie tussen de docent en de leerlingen. De docent leest zijn PowerPoint of aantekening op het krijtjesbord voor en de studenten schrijven zoveel mogelijk op in hun schrift. Ik heb wel eens aan klasgenoten gevraagd of ze dit geen vervelende of misschien wel saaie manier van les krijgen vinden, maar voor hen is dit de normaalste zaak van de wereld . Grappig om te zien dat het maar net is wat je gewend bent!

Stage
Bij een docentenopleiding hoort ook een stage natuurlijk. In februari en maart gingen Felice en ik twee keer per week naar een basisschool hier in de buurt. Wij liepen mee met klas CM1, die vergelijkbaar is met groep 7 in Nederland. Wij hebben de kinderen een les gegeven over Nederland met daarbij natuurlijk stroopwafels en drop! De dagen dat ik geen stage heb ga ik naar de universiteit, waar ik veel klets met klasgenoten over stage en hoe hun ervaringen zijn. Wat mij opvalt is dat mijn klasgenoten al bijna klaar zijn met hun opleiding, maar nog nooit echt hebben lesgegeven. De stages zijn vooral om te observeren en hier en daar een klein lesje te geven. Ook hier zit weer een groot verschil dus!

Helaas zit mijn mooie ervaring in Aix er alweer bijna op. Nog 1,5 week en dan sta ik alweer op Nederlandse bodem. Ik heb heel veel geleerd en echt een toptijd gehad! Ik raad het dan ook iedereen aan om zijn/haar minor in het buitenland te gaan doen!

Bisous,

Iris