Guido Jacobs , derdejaarsstudent lerarenopleiding aardrijkskunde

De afgelopen maanden heb ik gestudeerd, stage gelopen en een onderzoek gedaan in Yogyakarta, Indonesië. Op Sanata Dharma University heb ik een aantal vakken gevolgd, op Budi Utama heb ik stagegelopen voor anderhalve maand. En vanaf april ben ik samen met Sophie van Genderen een onderzoek gestart naar verschillende mogelijke stageplaatsen in Yogyakarta. Natuurlijk is dit een onwijs groot avontuur geweest, dat is een buitenlandse stage voor iedere student, maar wat is mijn grootste leerpunt geweest? Dat lees je hier!De minor Internationalisering in Indonesië was slechts één jaar oud toen Pelle, Sam, Merel, Sophie en ik afreisden naar Yogyakarta. We zouden stage lopen bij Budi Utama en we zouden vakken volgen op SDU. Na de eerste maand hadden we kennis gemaakt met de klas en al een aantal lessen gevolgd. Tot mijn spijt kon ik niet kiezen uit vakken waar ik direct iets aan had in mijn toekomstige job als docent aardrijkskunde. Ik volgde de vakken Creative reading and writing, en History of the UK and US. Nu kon ik dat tweede vak nog wel verantwoorden, maar Creative reading and writing was toch wat lastiger te rijmen met aardrijkskunde. Maar goed, ik zag het niet als een te groot probleem. Ik kon namelijk twee dagen stage gaan lopen bij Budi Utama. Maar helaas viel BU ook niet echt in de smaak, de twee dagen die ik nog vrij had in mijn rooster na het inplannen van de vakken waren precies de dagen waarop geen aardrijkskunde gegeven werd. Ik heb toen anderhalve maand deels geschiedenislessen gegeven en deels geobserveerd. Ook heb ik hier en daar een verdwaald aardrijkskundelesje kunnen geven. Maar om dit nu tot en met eind mei te doen vond ik toch wat ver gaan.

Gelukkig was ik niet de enige van de Internationals die er zo over dacht en dus ben ik in goed overleg met Jamie gestopt bij BU. Als vervangende opdracht heb ik toen samen met Sophie een onderzoek gestart. Dit onderzoek had als doel, de minor Internationalisering in Indonesië leuker en leerzamer te maken voor de volgende jaargangen. We hadden het idee om de middelbare scholen in Yogyakarta te analyseren en te beoordelen op hoe goed hier een stagiair zou passen. Dit omdat BU naar onze mening niet kon voldoen aan de verwachtingen die wij hadden. Zo was het nauwelijks Engelstalig, en was de organisatie omtrent lesovername langzamer dan langzaam. Daarom zochten Sophie en ik naar een Internationale school, met een meer westers beeld van lesgeven, en een meer westerse manier van organiseren. Dit gaat dan misschien ten koste van de Indonesische onderwijscultuur, maar komt het uiteindelijke lesgeven ten goede.

Gelukkig hebben Sophie en ik twee geschikte scholen gevonden. Deze scholen stonden positief tegenover stagiaires. Eén van deze scholen had zelfs een principal uit Nijmegen, wat is de wereld toch klein. Het grootste leerpunt van deze hele minor: Als zaken niet lopen hoe je wil dat ze lopen kom dan zelf in actie en wacht niet af.