Anrien is derdejaars student lerarenopleiding Frans

Stagelopen in Frankrijk
In Frankrijk is elke organisatie te vergelijken met de ov-chipkaart klantenservice in Nederland. Zo ook de opleiding hier. Vanaf februari was al duidelijk dat ik 2 weken stage zou moeten lopen in april, maar natuurlijk werd er niet op tijd een stageschool gevonden, waardoor mijn studiegenootje en ik de eerste stageweek vooral op het strand te vinden waren.

Maar uiteindelijk hadden we een stageschool en dat was het belangrijkste. Nieuwsgierig stonden wij ’s ochtends voor een groot groen hek. De hele school was omheind en we konden niet naar binnen. Wat nu? Gelukkig klonk ineens de schoolbel en kwam een conciërge het hek open maken voor de leerlingen en dus ook voor ons.

ZEP-school
We liepen stage op een school in een wijk van Montpellier die niet echt hoog staat aangeschreven. Er is veel criminaliteit en er zijn veel leerlingen met ongeletterde ouders en/of ouders die geen Frans spreken. Onderwijs is in deze wijk van groot belang, omdat dit voor de leerlingen de enige weg is naar een goede toekomst. Thuis zijn er namelijk vaak geen regels. De docenten hier onderwijzen dus niet alleen, ze voeden ook op. Scholen in dit soort wijken heten in Frankrijk ‘ZEP-scholen’. Scholen in een ‘Zone d’éducation prioritaire’.

Leerlingen moeten door een hek naar binnen en kunnen ook niet zomaar naar buiten. Als ze van het schoolterrein af willen, moeten ze hun rooster aan de conciërge laten zien en die kijkt dan of de leerlingen inderdaad geen les meer hebben. Het contact met ouders is enorm van belang. Als een leerling een les mist, worden de ouders meteen gebeld.

Verschillen
Los van het feit dat het een ZEP-school was, vond ik het natuurlijk sowieso leuk om te zien hoe een Franse middelbare school in elkaar zat. De leerlingen werden na de pauze door hun docent van het schoolplein gehaald. Ze vormden tweetallen en liepen dan in een rij naar het lokaal. Voor het lokaal werd de rij nog eens netjes opgesteld en pas dan mochten de leerlingen naar binnen. Ze moesten blijven staan bij hun stoel, moesten stil zijn en pas als de docent het zei, mochten ze gaan zitten.

De lessen zelf vielen me trouwens enorm mee. Ik was vooraf vooral benieuwd naar de lessen Engels, omdat Fransen over het algemeen niet zo sterk zijn in Engels, maar zelfs dat viel me mee. Ik was enorm verbaasd over het feit dat elke taaldocent de volledige les in de desbetreffende taal sprak. Iets waar in Nederland naar gestreefd wordt, maar wat lang niet altijd wordt toegepast. Doeltaal-voertaal, check.

Wel wordt er vooral klassikaal lesgegeven, waar ik me een beetje zorgen over maakte. De verschillen tussen leerlingen zijn in Frankrijk nog groter, omdat zij geen verdeling van niveau (vmbo, havo, vwo) maken. Alle niveaus zitten dus bij elkaar in de klas. Als alles dan klassikaal moet, denk ik dat de ene helft afhaakt omdat die leerlingen het allang snappen en de andere helft omdat het te snel gaat.

De leerlingen
Tjah… De leerlingen waren druk, zoals verwacht. Direct ook, soms bijna schaamteloos, maar heel geïnteresseerd. Veel leerlingen kwamen op ons aflopen en stelden allerlei vragen. Ze dachten dat wij les zouden komen geven en wilden natuurlijk van alles weten. “Waar komen jullie vandaan?” “Wow, spreken jullie echt vier talen?” Ze waren ook behulpzaam en veel leergieriger dan ik had verwacht.

Meevaller
Ik moet eerlijk zeggen dat ik van tevoren altijd heb gedacht dat ik nooit op een ‘moeilijke’ school wilde lesgeven, maar ik vond deze 2 dagen (observeer)stage wel super interessant. Ineens zag ik in hoeveel je als docent kunt betekenen voor zulke leerlingen. Ik dacht altijd dat je ondankbaar werk zou doen, omdat je lesgeeft aan jongeren die er misschien niet zo heel erg in geïnteresseerd zijn, maar nu denk ik dat je werk júist dankbaar zal zijn. Je kunt jongeren helpen door ze structuur te bieden, door ze op te voeden, ze de weg te wijzen in de wereld. Door hun een toekomst te bieden…

Nog even dit…
Het meest indrukwekkende tijdens deze stagedagen was het moment waarop een leerling aan een andere leerling vroeg in het Engels: “Hoeveel broers en zussen heb je?” En dat de leerling antwoordde: “Dat weet ik niet…”

Website lerarenopleiding Frans