Danielle is tweedejaars student Pabo Arnhem

Mijn introductiekamp herinner ik me nog heel erg goed. Deze dagen bestonden vooral uit feesten, nieuwe mensen leren kennen en vooral weinig slapen. Het maakte me niet uit dat ik in een tent lag, dat ik niemand kende en dat ik elke dag vroeg aan het ontbijt moest zitten. Ik had een geweldig introductiekamp. Aan het einde van deze dagen zei ik dan ook gelijk: ”Volgend jaar wil ik weer mee!”

Mentoren
Zo gezegd, zo gedaan. Dit jaar had ik me opgegeven als mentor. Dit hield in dat ik en de andere mentoren er vooral voor moesten zorgen dat de nieuwe studenten het minimaal net zo leuk hadden als dat ik het had. Verder moesten wij ervoor zorgen dat zij wisten wat ze moesten doen, waar ze wanneer moesten zijn en natuurlijk hun vragen beantwoorden.

De voorbereidingen
De eerste avond dat wij er waren, waren de nieuwe studenten er nog niet. We moesten de grote tenten opzetten en alle spullen klaarleggen voor het kamp. Vorig jaar vroeg ik me af hoe die  grote tent daar kwam… Nu weet ik dat maar al te goed! Wat duurde dat lang zeg, voor de tent eindelijk stond. Toen we de lampjes ook hadden opgehangen en eindelijk weer wat konden zien, was het tijd om even een feestje te bouwen. Dit was ook gelijk de laatste avond van het kamp dat wij als mentoren mochten drinken. Het was een geslaagde avond.

Helaas ging de volgende ochtend de wekker veel te vroeg om de nieuwe studenten te verwelkomen. Dit jaar was het thema ‘Proud to be Fout’. Elke klas was een ander typetje. Mijn mentorklasje had als typetje barbies. Zelf stonden wij als mentoren dus al vroeg voor de spiegel om ons op te maken en om te kleden als echte barbies.

De nieuwe studenten kwamen aan
Daar zaten we dan achter de tafels. Langzaam kwamen alle nieuwe studenten binnen en gingen bij hun nieuwe klas zitten. In het begin waren de meeste studenten nog erg stil en keken ze vooral naar alle mentoren, aangezien zij zich verkleed hadden.  Maar binnen een uurtje, zag mijn mentorklasje er net zo raar uit. Iedereen had roze strikjes in zijn of haar haren gedaan, strikjes opgeplakt en roze kleren aangetrokken! De stemming zat er gelijk in bij het maken van een yell. De rest van de week werd dit ook de hele dag door gezongen.

We hebben veel dingen gedaan, het programma zat helemaal vol. Zo hebben we toneelstukjes gedaan,  salsa gedanst, meegedaan aan een sportdag, een zeepkistenrace gehouden en natuurlijk veel gefeest!

Aspen Valley
Het toppunt van het kamp was toch wel de avond dat we gingen stappen in de Apsen Valley. Iedereen ging helemaal los en had een super avond! Het was voor ons als mentoren dan wel even lastig om iedereen weer terug te krijgen bij het zwembad, waar we kampeerden. Maar uiteindelijk lag iedereen in zijn of haar tent na een topavond in de Aspen.

Noodweer!
Wat wel jammer was van het kamp was het weer. Door het noodweer moesten we twee keer ontruimen. Dit hield in dat we niet meer in de grote tent mochten blijven door het zware onweer. Daardoor moesten we allemaal naar het gebouw met de wc’s en douches. Hier moesten we ongeveer een half uur blijven en daarna konden we weer terug. Alles was helemaal vies en nat. Gelukkig kon iedereen zijn of haar spullen weer drogen voor de nacht en bleef het verder droog!

Twee jaar, twee keer super
Als ik terug kijk op twee introductiekampen, kan ik zeker zeggen dat ik het allebei de keren super heb gehad! Ook deze keer leerde ik veel leuke mensen kennen, heb ik veel te weinig geslapen en was het erg gezellig. Toch is het wel anders als je mentor bent. Pas na dit kamp snap ik mijn mentoren van vorig jaar. Nu weet ik dat zij niet zeurden, maar gewoon gelijk hadden toen!

Website Pabo Arnhem