Ilse Wolsheumer, derdejaarsstudent Leraar Nederlands

Beste lezers,

Mijn naam is Ilse Wolsheumer, studente aan de lerarenopleiding Nederlands. Op dit moment ben ik derdejaars en net een maandje terug van mijn buitenlandstage in Suriname. Voor de minor ‘onderwijs in internationaal perspectief’ heb ik stage gelopen op de M.G.J. Poolschool in Paramaribo. Dit een Muloschool en kun je qua niveau een beetje vergelijken met vmbo-t. Al moet ik zeggen dat het vergelijken van het Surinaamse onderwijs met het Nederlandse een beetje onbegonnen zaak is. Er zijn zó veel verschillen, die je echt zelf zou moeten ervaren.

Het lesgeven in Suriname vraagt veel van je flexibiliteit. Op mijn stageschool werd er gewerkt met invaluren als een docent ziek was. Willekeurig werden er namen van beschikbare docenten aan een klas gekoppeld. Zo nam ik als stagiaire soms een uur over waarin de leerlingen normaal biologie of geschiedenis kregen. De eerste paar keren was dat even slikken, want wat moest ik nu doen? Heel verbaasd vroeg ik dan ook aan de dame die mij dit kwam mededelen, of ze werk voor mij had. Het antwoord hierop was dan meestal: “Nee meisje, kijk maar wat je doet. Verzin iets leuks voor ze. Doe een beetje spelling ofzo.” Daar ga je dan naar een klas die jou niet kent én die jij niet kent. Wat in Nederland echt not done is op een stage, is hier gewoon de manier van werken. Op deze manier leer je wat improviseren is en geloof mij, dat is soms lastig. Maar, als het dan lukt, dan mag je ook heel trots zijn op jezelf. De lesjes die ik gaf, werden gegeven in een lokaal waar enkel tafeltjes, stoeltjes, een krijtbord en ongeveer 30 lieve, guitige koppies in te vinden waren. Je staat alleen voor de klas en hebt de mogelijkheid om te doen wat jij wil. Dat heeft er bij mij voor gezorgd, dat ik mezelf als docent veel beter heb leren kennen en dat ik meer vertrouwen heb gekregen in mijn eigen kunnen. De Surinaamse leerlingen kunnen het heel erg waarderen als je een leuke werkvorm met ze doet. Dingen die in Nederland zo vanzelfsprekend zijn, zijn dat daar absoluut niet. Samenwerken of een activerende werkvorm met memorykaartjes, dat doen deze leerlingen nooit. Die lieve lachjes en spontane woorden van leerlingen zorgen ervoor dat alle moeilijke momenten tijdens je stage in het niet vallen.

Naast de stage heb je ook nog voldoende tijd om fantastische tripjes naar het binnenland te maken en te genieten van de Surinaamse eettentjes die je op iedere hoek van de straat kan vinden. Een buitenlandstage tijdens je minor, ik raad het iedereen aan. Niet alleen op het gebied van het lesgeven leer je veel, je leert ook zo veel over jezelf en de samenleving in het algemeen!