Kelly studeert aan de kopopleiding leraar scheikunde

Ik zal eerst even beginnen met mezelf voor te stellen. Ik ben Kelly en ik ben 26 jaar. Ik heb eerst de mbo-opleiding dierverzorging gedaan. Hierna ben ik een jaar gaan werken als dierenartsassistente. Dit laatste beviel me niet en ik wou eigenlijk altijd al terug naar school. Op hbo-niveau was er in de dierensector niet echt een opleiding die me aansprak. Ik heb na zitten denken om leraar dierverzorging te worden, maar dat werd alleen in Leeuwarden gegeven. Ik wilde niet zo ver gaan reizen, want ik kom namelijk uit Limburg, dus dat heb ik snel opgegeven.

Dan toch maar leraar scheikunde?
Ik dacht er toen wel al aan om leraar te gaan worden. Ook heb ik nog gekeken bij Nederlandse gebaren taal. Dit leek me namelijk ook erg interessant. Ik ben toen ook bij een open dag geweest in Utrecht, maar dit leek me niet echt iets voor mij. Toen zei mijn zus ineens: ‘Waarom word je niet leraar scheikunde dan, je vond scheikunde toch altijd zo leuk?’

En zo gezegd zo gedaan. Ik heb ontslag genomen bij de dierenartsenpraktijk waar ik werkte en heb me aangemeld op de HAN bij de lerarenopleiding scheikunde. Ik had er heel veel zin in, maar ik wist ook dat het niet gemakkelijk zou zijn om na een jaar werken weer terug te gaan naar school.

De eerste schooldag
Ik kwam op de eerste schooldag aan in Nijmegen-Heyendaal met de trein. Zoals de instructies waren, ben ik naar de Laan van Scheut gelopen… Ik liep de school binnen en kreeg mijn eerste lessen. Op het rooster stonden geen lerarenvakken?? Raar…. Ik krijg alleen pure scheikundevakken (chemie, biochemie en medisch in het eerste jaar). Het bleek achteraf dat ik dus twee jaar naar de HLO (Hogere Laboratorium Opleiding) moest en daarna twee jaar naar het ILS (Instituut Leraar en School, lerarenopleidingen). Dit wist ik van te voren nog helemaal niet.

Na het jaar dat ik me ingeschreven had op school is dit dan ook gelijk veranderd. Dit probleem zal dus niemand meer meemaken. Na twee jaar op de HLO te hebben gezeten ging ik in het derde jaar met gemengde gevoelens naar het gebouw van de lerarenopleidingen (Gymnasion). Ik had ontzettend veel zin om leraar te worden, maar aan de andere kant voelde ik mij ook thuis op de HLO en ik had daar veel vrienden. Ok, het gebouw van de HLO is niet ver van het Gymnasion, maar toch ben je niet meer dagelijks bij je vrienden.

Toch ging ik met goede moed naar het gebouw van de lerarenopleidingen. Ik had op maandag twee keer een blok les (twee keer vier uur) met een uur pauze ertussen. Ik had op het einde van die dag echt het idee dat ik voor niets op school was gekomen. We moesten bij één blok aan een verslag gaan werken in de mediatheek en in het andere blok moesten we uit een reader de vragen gaan maken en teksten lezen. Dit kon ik thuis ook allemaal en waarschijnlijk ook nog sneller.

Ik miste mijn vrienden
Ook de klas vond ik op dat moment niet echt fijn. Ik miste mijn vrienden van de HLO heel erg en ook de kleinschaligheid van de school. Ik had even het idee dat ik bij de lerarenopleidingen een nummer was en niemand kende mij. Maar ik dacht bij mezelf: niet aanstellen! Kijk het even aan en zie dan wat je doet.

Op de dinsdag was ik vrij en ik heb van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat huiswerk zitten maken. Zoveel ‘huiswerk’ hadden we al gekregen. Woensdag weer naar school en na een halve dag les zag ik het niet meer zitten. Ik wilde terug naar de HLO. Ik ben naar mijn SLB-er (studieloopbaanbegeleider) gegaan en heb ik dit verteld. Hij vond dat het erg jammer was en of ik er wel goed over na gedacht had. Ik wist het heel zeker. Ik voelde me er gewoon echt niet thuis. Ik ben toen dus ook terug gegaan naar de HLO en hier heb ik eerst de HLO afgemaakt.

Maar toch doe ik de lerarenopleiding
Nu denk je vast: maar waarom schrijft ze nu toch een blog voor de lerarenopleiding? Ik doe nu namelijk alsnog de lerarenopleiding maar in een versnelde versie namelijk de ‘kopopleiding leraar scheikunde’. Hierover zal ik in mijn volgende blog meer vertellen.

Kelly

Meer informatie over de lerarenopleiding scheikunde