Ik bedoel: ‘Ik ga nieuwe kinderen BLIJ maken!!! Oepsie!! hihi
Jeetje soms spreek je zo automatisch, dat je dit soort opmerkingen niet eens door hebt… Maar goed.

Lieke Vergroesen, studente minor Drama en theater in het onderwijs

Ik ben Lieke Vergroesen, 22 jaar, bijna klaar met de pabo en heb de minor ‘Drama en Theater in het onderwijs’ als tweede minor gekozen, omdat ik een passie heb voor theater/toneel en die passie graag wil overdragen aan anderen. De titel van deze blog was een foutje dat ik maakte tijdens het spelen van de kleutervoorstelling ‘Ik mis je een ENORM beetje veel’ die ik samen met Jacky (een klasgenootje) gemaakt en uitgevoerd heb. Één van de projecten die ik als stage heb gedaan, was deze kleutervoorstelling. Dit hebben wij gedurende 5 weken, op 11 verschillende scholen, 17 keer gespeeld voor de groepen 1/2 en 3, verspreid over de omgeving Nijmegen, Oss en Goor.

Het verhaal van de voorstelling:
Roos en Robin, twee meisjes van 5 jaar, hebben het enorm leuk samen. Ze spelen bij elkaar en lopen samen naar school. Maar op een dag gaat de speelafspraak heel anders dan verwacht. Robin moet namelijk verhuizen omdat haar moeder nieuw werk heeft gevonden. Roos blijft alleen in haar kamertje achter en is erg verdrietig. Gelukkig komt er hulp van de Tranenfee. De Tranenfee probeert Roos, samen met de kinderen uit uw klas, weer op te vrolijken. Er worden samen oplossingen bedacht en volop gedanst en gezongen. Met natuurlijk een goede afloop voor alle personages.
Een interactieve voorstelling waarbij de kinderen betrokken meedenken in het verhaal.

Als verwerking van de stages schreven we een korte blog over onze ervaringen, etc. Een voorbeeld hiervan was:

“Vandaag hebben we de voorstelling twee keer achter elkaar gespeeld voor iedere keer 2 kleuterklassen. We speelden in de speelzaal en de kinderen zaten dan op de matten. De eerste voorstelling ging wel goed, alleen was het moeilijk het telefoongesprek te voeren omdat we elkaar door het lawaai op de gang niet/nauwelijks konden horen. Uiteindelijk konden we elkaar horen, doordat Jacky dichterbij de deur kwam, maar de tweede keer hadden we het probleem op de volgende manier opgelost: als fee ging ik mijn telefoon zoeken in een tas (en spullen er uit gooien) en dan sprak ik als Robin. Niemand die het door had…
De tweede voorstelling liep beter, doordat we iets meer opgewarmd waren. We hebben ook gemerkt dat het toch wel belangrijk is, als je zo vroeg moet spelen, dat je van tevoren stemoefeningen doet. Het liedje is namelijk vrij hoog. Dat leren we ervan en nemen we mee naar een volgende keer.”

Nog enkele foto’s van de onze voorstelling: