Nikki, studente Pabo Arnhem

Dinsdag gingen wij voor het eerst naar Heumensoord om kennis te maken met de kinderen. Toen we eenmaal bij de receptie waren aangemeld en onze bezoekerspas hadden gekregen, gingen we naar de recreatieruimte. Bij de recreatieruimte zaten veel mensen op banken met hun telefoon, maar geen kinderen. Een van de vrijwilligers bood aan kinderen op te trommelen, terwijl wij ons gingen bezig houden met het klaarzetten van de stoelen en tafels voor het schminken. De kinderen kwamen langzaam binnen stromen en keken hun ogen uit. Ze vonden het wel spannend, maar toen de eerste de stap waagde om zichzelf te schminken sloten de andere kinderen al vrij snel aan. We hadden wat voorbeelden gemaakt voor op de hand, dit in verband met de veiligheid om niet te dichtbij te komen. Ik ben er achter gekomen dat je met handen en voeten erg ver komt om duidelijk te maken aan de kinderen of ze nou een vlinder, hartje of zonnetje op hun hand of gezicht willen. En de kinderen weten zelf ook goed wat ze willen, dus ook op het gezicht!

Na dat het uur er opzat was een enkeling niet aan de beurt geweest en dat raakte mij doordat de tranen over hun wangen biggelden. Vanuit daar werd besloten om de week daarop terug te komen en weer te gaan schminken. Mijn ervaring op deze dag was zo speciaal. Je ziet gewoon in de ogen van de kinderen dat ze veel hebben meegemaakt, zo iets voel je gewoon. En als dan zo iets kleins als schminken hun dag weer goed maakt, nou dan smelt ik van binnen. Dat ik met zo iets kleins zoveel goeds kan doen.

Donderdag ben ik naar stage gegaan, om een trailer en poster te maken voor het toneelstuk.Ik wilde namelijk niet dat dit ten koste ging van de repetitietijd aangezien vrijdag al de generale repetitie was.
Met dank aan de workshop van IMovie kon ik mooi gebruik van maken om een trailer te maken. De poster had hier en daar wat photoshopsskills nodig, mede dankzij mijn kamergenoot. De kinderen waren overigens erg lovend en laaiend enthousiast over de trailer toen ze hem zagen en ik was zelf ook erg trots.

Vrijdag was generale repetitie tijd. De kinderen waren in het begin nog enthousiast over het toneelstuk toen we van te voren nog even wat punten bespraken en de doorloop deden. Na de doorloop waren de kinderen klaar voor vandaag en hebben we besloten om naar enkele dingen te kijken takenverdeling van spullen voor het decor, uitnodigen van klassen etc.

Na de les ben ik nog met Marleen gaan zitten om nog enkele punten door te bespreken voor de uitvoering. Ik merkte namelijk toch dat sommige leerlingen hier en daar ondersteuning nodig hebben van een souffleur die op het moment van de uitvoering inspreekt. Het zijn ook zeer moeilijk lerende kinderen en zullen hun structuur altijd nodig zijn. Ook bij deze groep merk in dat kleine dingen die je aanbied goed worden ontvangen vandaar ook de titel: Het zit hem in de kleine dingen.

Ik verheug mij in ieder geval op volgende week om er weer volop tegen aan te gaan!