Het klinkt saai, maar dat is het zeker weten niet!
Kristel is tweedejaars student Pabo Arnhem
Vorige week dinsdag, 5 oktober 2010, was het de Dag van de Leraar. Toevallig had ik die dag stage en op mijn stageschool werd er voldoende aandacht aan besteed.
Je komt binnen om vijf voor acht op je stageschool, nog een beetje een duf hoofd, omdat het vrij vroeg in de morgen is, en dan staan daar wat leerkrachten midden in de welkomsthal. Ja, en dan weet je het weer: het is vandaag de Dag van de Leraar! Een ‘o ja-momentje’. Dus kreeg ik een lekker kopje thee en een appel. Ik werd er ook nog even op gewezen dat er straks taart zou zijn, die ik gerust mocht pakken als ik daar zin in had… Dus in het laatste dagdeel, de middag, heb ik ook nog eens taart op. Heerlijk, als je leraar bent zeg! Wat hebben we toch een heerlijk, ongezond beroep: veel koffie en thee, veel traktaties van kinderen uit je klas, maar ook van de kinderen die de klassen rond gaan. Maar we doen er veel voor en dan mag het ook!
Niks in het nieuws, of wel?
Maar goed. Terug naar de orde van de dag. De Dag van de Leraar. Veel heb ik er in ieder geval niet over gehoord in het nieuws, wellicht dat ik het óf gemist heb, óf dat het echt niet aan bod is gekomen in het nieuws. Zo stond de appel, waarover ik hierboven al schreef, voor de groei en ontwikkeling. Als leerkracht ben je namelijk continue in ontwikkeling en continue aan het groeien. In je prestaties, in wat je doet, in hoe je problemen aanpakt of hoe je handelt.
Terug naar: filosofie!
Even totaal wat anders… Ik had het in mijn vorige blog over filosoferen met kinderen. En dat heb ik afgelopen maandag gedaan. Heel leuk, maar ik had vooral heel, heel veel tijd tekort.
Anders dan anders is het wel, dat filosoferen. Het boeit de kinderen echt, mits je het over iets binnen hun belevingswereld hebt, oftewel: iets wat dicht bij hun dagelijkse doen en denken ligt.
Wat doe je nou precies tijdens zo’n les? Tja, wat doe je niet, kun je beter vragen… Je leidt een onderwerp in, daarbij vertel je waar we het over gaan hebben, behandel je wat regels. In mijn geval was dat: “we gaan het hebben over wat nou precies van jezelf is en wat niet van jezelf is. We praten met zijn allen en als je wat wil zeggen, steek je je vinger op. Roep je zomaar wat door de klas, luister ik er niet naar (want daar is je vinger voor).”
En dan ga je verder.
Je kunt dan een werkblad uitdelen, of iets laten zien op het bord… De keus is aan jou of je richt je naar het voorbeeld dat de methode geeft. In mijn geval was dat een werkblad, waarop verschillende zaken stonden die je als van jezelf kon beschouwen. Je kunt hierbij denken aan je voeten, aan wat je nog weet van gisteren, aan je naam, aan wat je lekker vindt om te eten.
Wat vind jij?
Vervolgens geef je verschillende kinderen een beurt om te vertellen wat zij als “van zichzelf” zien. Dit noteer je op het digibord en hierover ga je in discussie met de kinderen. Waarom is iets wel of niet van jezelf ? Zijn de kinderen het eens met elkaar of niet en welke argumenten hebben ze.
Aan het eind krijg je nog een verwerkingsopdracht, waarbij je iets doet met het thema of onderwerp. In dit geval ging het om wat van “jezelf” is en hebben de kinderen een paspoort gemaakt.
Wel is het voor een groep 4 op de basisschool lastig, om meteen te weten wat een paspoort is, dus laat je even je eigen ID-kaart of paspoort zien. En dan gaan ze zelf aan de slag.
Tot slot…
Het was lastig om zoveel mogelijk kinderen in een korte tijd te laten praten over wat zij vinden, maar gelukkig had mijn mentor nog een plekje vrij de volgende dag, zodat de kinderen toen nog aan de slag konden om een paspoort te maken. Leuk en zeker een aanrader dus!
Wat ik wel weet, is dat ik snel weer een filosofieles geef, omdat ook mijn mentor er helemaal weg van was.
Meer informatie over Pabo Arnhem
Leuk om te doen, zeg! 🙂
Voor herhaling vatbaar!
Ey schatje,
Leuk geschreven hoor, ik vind het grootste deel van de tekst echt super, alleen het einde kon misschien nog ietsje uitgebreider.
Maar weer een hele leuke blog hoor, zo weet ik toch precies wat jij allemaal uitvoert hihi.
Je bent goed bezig jij, en die foto vind ik zo leuk he 🙂
P.S. Ik ben dol op alles wat met appels te maken heeft (L)
Jammer dat er zoveel taal-, stijl- en spellingsfouten inzitten. En dat voor een TOEKOMSTIG lerares. Want het is je beroep nog niet, alleen nog maar je opleiding.
Beste “iemand”,
zonder het blog zelf nog gelezen te hebben; kritiek geven is makkelijk, geef even aan wat er niet klopt dan.
Daarbij is het ook wel zo netjes om je naam even te vermelden, dit komt nogal aanvallend over.
Over de foto ben ik ’t met Flip eens trouwens! 😉
@ Iemand
Ik vind jou echt een beetje zielig, maar blijkbaar ben je gewoon jaloers of iets in die richting.
Dat is waarschijnlijk ook de reden dat je anoniem blijft, als je echt een beetje stoer was dan had je je naar erbij gezet.
Volgens mij ben je zelf wel heel erg slim, omdat je serieus gaat uitleggen wat een ’toekomstig’ lerares precies betekend.
Hoe dan ook, ik vind het een mooie blog, en laten we jouw reactie maar niet al te serieus nemen 😉
Wederom een leuk geschreven blog Kristel! Het stukje over de filosofie kwam mij niet helemaal duidelijk over, maar dat zal waarschijnlijk aan mij liggen.
Verder kan ik mij niet vinden in de kritiek van ‘Iemand’, daar ik iemand ben waarbij fouten bij mij betrekkelijk snel opvallen. Tijdens het lezen ben ik geen echt hinderlijke fouten tegengekomen. Wellicht dat er een paar in zullen zitten, maar dat zijn dan kleintjes waar overheen gelezen wordt. Daarnaast is het inderdaad laf te noemen om de naam anoniem te houden.
Over de foto ben ik het eens, het is en blijft een leuke foto!
Kristel, ga zo door!
@Iemand: jammer dat je niet even aangeeft waar de fouten precies zitten. En knap dat je kunt uitleggen hoe een toekomstig leraar moet zijn, maar zelf de fouten niet duidelijk aangeeft.
@Flip: Dankjewel voor de leuke reactie.
@Jeroen: Dankjewel voor de leuke reactie en het complimentje op mijn foto 😉
@Roy: kan zijn dat het nog wat vaag beschreven is, ik zal er de volgende keer op letten dat het wel duidelijk is, voor wie dan ook!
Leuk stuk 🙂 en idd mooie foto!!
Één van de mooie gedachten achter een weblog is dat er tweerichtingsverkeer mogelijk is. Dit kan omdat er op elke bijdrage gereageerd kan worden. Zo kan een enkel bericht aanleiding zijn voor een keten van reacties die de aanwezige kennis rondom een specifiek thema zichtbaar maakt.
De keten van reacties op deze weblog moet gaan over de inhoud van de weblog, dus over de ervaringen die de (oud) student beschrijft.
Als personen op een bericht reageren en geen geldig contactadres opgeven bij hun reactie, is reageren op de reactie van deze personen dan ook niet nodig. Dat heeft geen zin.
Advies: neem zo’n reactie in elk geval op in je gedachten en doe er je voordeel mee.
Hier is ie dan! Iemand! Iemand studeert ook aan de PABO en loopt toevallig ook stage bij een middenbouwklas, en Iemand weet ook heel goed wat voor fouten er in je tekst staan.
continue, bijvoorbeeld, is zonder e.
Na een :”Hoort een hoofdletter.
Verder een duidelijk aantal verkeerd geplaatste punten, komma’s en vraagtekens.
Met vriendelijke groet,
Roxanne
@Roxanne Dank voor je kritische toelichting en uitleg. We waarderen het zeer dat je bekend gemaakt hebt wie je bent.
@ Ilja
Blijkbaar worden mijn reacties niet geaccepteerd, en dat snap ik ook wel.
Mensen moeten op een eerlijke objectieve manier reageren, en als deze Roxanne hier puur komt om Kristel af te kraken, dan kom ik voor mijn vriendin op door de waarheid te zeggen. Ook al brengt deze Roxanne het nog zo ‘vriendelijk’ ze is hier puur om Kristel af te kraken, en ik zou dan ook graag willen dat haar reacties verwijderd worden.
@Flip van de Schepop
Ik heb niets tegen Kristel, ik geef opbouwende kritiek. Er zijn andere dingen waar ik me bij Kristel geregeld aan erger, maar waar ik verder mijn mond over houd. Anyway! Ik was hier niet puur om Kristel af te kraken, ik was benieuwd naar haar blog en wat ze had geschreven, juist van een mede pabo-student, en vroegere vriendin. Het viel mij echter gewoon op dat Kristel wel vaker fouten maakt, en ik vond dat als niemand het zei ik het dan maar moest zeggen.
Mochten er verder in mijn teksten fouten zitten (die ik zelf al gezien heb maar in alle snelheid niet heb verbeterd) dan hoor ik dat graag! Ik sta open voor alle kritiek..
En ja, ik vind is zonder t.
Roxanne, je kunt het nog zo leuk brengen, maar scroll even naar boven, en zie wat jij plaatste onder de naam ‘iemand’.
Beste @Roxanne en @Flip
Ik wil jullie verzoeken per direct te stoppen met het op elkaar reageren via deze blog. Daar is deze blog niet voor bedoeld.
Op deze blog willen we graag dialoog over de inhoud van de ervaringen en niet over prívézaken. Voor privézaken kunnen jullie je eigen kanalen gebruiken, maar niet deze weblog.
Hoi Kristel,
En erg leuk en boeiend verhaal, ik vind dat je een erg leuke schrijfstijl hebt.
Het is heel leuk om te lezen dat jij zoveel plezier hebt in jouw stage, en dat mensen zoals Roxanne jaloers op jou zijn en geirriteerd op jou reageren, moet je alleen maar positief zien.
Ik hoop snel weer meer van je te lezen, en je hebt gelijk, filosoferen is super leuk. Daarbij kun je lekker fantaseren,en dat spreekt mij enorm aan.
Nogmaals, hardstikke leuk geschreven, en ook je taalgebruik is perfect.
Groetjes Daan.