Deze blog is geschreven door Loek van Ochten, tweedejaars-studente Leraar Nederlands. Zij schreef dit artikel voor het studentenblad STUD., dat zij en andere studenten van de opleiding aan de hand van het vak School en Media maken.

Ik sprak Raveena, een gepassioneerde Indiase jongedame die gedreven is om docent Engels te worden in Nederland. Op dit moment volgt ze haar minor ‘management in het onderwijs’.

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen. Waarom in hemelsnaam Nederland?

‘’Haha! Die vraag krijg ik erg vaak. Ik kan daar eigenlijk maar één antwoord op geven: Nederland is mooi. Misschien dat Nederlanders dat zelf niet inzien, maar Nederland kent zoveel charmes. Precies voor die charmes ben ik gevallen toen ik Nederland bezocht met mijn moeder. Ik had altijd al een droom om lerares te worden, maar ik wilde die droom graag uiten in een ander land. Vanaf toen wist ik dat het Nederland moest zijn.’’

Ik kan je niet betrappen op een accent! Kun je dat uitleggen?

‘’Toen ik vijf jaar geleden naar Nederland verhuisde, had ik mezelf al een beetje Nederlands geleerd. Wij in India hebben ook internet! Ik heb mezelf vooral getraind op woordenschat. Toen ik in Nederland kwam, moest ik nog een havodiploma halen voordat ik naar het hbo mocht. Ik werd dus best wel ondergedompeld in de Nederlandse taal. Ik maakte vrienden en alles moest in het Nederlands. Zo heb ik mij de taal eigen gemaakt. Ik kwam hier met een doel en ik wilde dat doel per se halen.’’

Nederland is natuurlijk veel moderner dan India, denk ik? Ben je daar snel aan gewend geraakt?

‘’India is natuurlijk wat primitiever dan Nederland, maar ook wij hebben hier en daar wel internet. Ik moet toegeven dat het erg lastig was om handigheid te krijgen in de computer en dergelijke. India is zelfs technologisch best een modern land. Daar worden vaak nieuwe dingen bedacht. Het is echter niet zo dat alle inwoners daar toegang tot hebben. Hier in Nederland werd op school ook aangeraden om ‘Linkedin’ aan te maken. Ik wist helemaal niet wat dat was. Blijkbaar kun je jezelf daarop profileren. Toen ik daar eenmaal achter kwam heb ik gelijk ‘Facebook’ aangemaakt en ben ik steeds actiever geworden op internet. Zo leer je toch alles het beste kennen. Het handige is dat je alles aan iedereen kan vragen. Iedereen heeft wel ergens een account!’’ Uiteindelijk is het natuurlijk wel even wennen. Ik moest van een krijtbord naar een smartboard. Ook moest ik alle internetdingen mezelf eigen maken.

Een grote verandering voor je dus! Geldt dat ook voor het onderwijs in het algemeen?

‘’Nou en of! In Nederland gaat het heel anders. Toen ik naar havo ging, begreep ik niet waarom leerlingen niet zo gemotiveerd overkwamen. In India is dat heel anders. Het is wel een ander soort motivatie. Alle leerlingen luisteren naar de docent. Er staat ook meer druk op de leerlingen in India. Zij moeten daar presteren. Dat komt vooral door familie en omgeving. Ook moeten alle leerlingen op hun twaalfde een toets maken. Die toets bepaalt of je mag doorstuderen. Als je de toets niet haalt, moet je op het land werken of bij de schoonmaakdiensten. Je kunt je voorstellen dat leerlingen in India zo op een bepaalde manier gemotiveerd worden. Je wilt je in India dus ook bewijzen ten opzichte van je familie. Ik merk al snel dat dat in Nederland minder het geval is. Ik krijg meer het idee dat leerlingen op school zaten omdat ze leerplicht hadden.’’

Vind je je stage ook extra moeilijk daardoor?

‘’Dat merk ik in principe niet. Ik probeer ook niet het Indiase onderwijssysteem in Nederland in te voeren. Het is natuurlijk heel anders, maar aan mij de schone taak om leerlingen in Nederland net zo gemotiveerd te maken als de leerlingen in India. Uiteindelijk is dat het uitgangspunt. Ik wil de lessen vooral leuk en leerzaam maken. Ik wil leerlingen niet een verplicht gevoel geven. Ik moet wel zeggen dat ik niet zo ben van het gebruik maken van de moderne technologie. Ik vind het whiteboard ook goed. Ik begrijp natuurlijk ook wel dat ik mee moet gaan met de tijd. Ik zorg er gewoon voor dat ik op het smartboard kan schrijven. Even iets anders dan een krijtje, maar het went wel!’’