Het begin
Alette is afgestudeerd aan de lerarenopleiding geschiedenis
Vandaag is het begin
Het begin van het begin. Een hartelijk welkom op een nieuwe school met veel nieuwe collega’s en veel nieuwe lokalen. Een nieuwe methode, een nieuw postvakje, nieuwe sluitels, een nieuwe rector, een nieuwe vakgroep en veel oude lokalen. De school bestaat namelijk al een aantal jaartjes en het gebouw is een oud typisch schoolgebouw. Vandaag glommen de vloeren als kristal en werden door vakmannen de laatste loodjes gelegd aan een nieuwe kapstok waar de leerlingen vanaf maandag hun verregende jassen op kunnen hangen.
Het begin van een nieuw leven als docent. Gisteravond ben ik vroeg gaan slapen en vanmorgen stapte ik voor de eerste keer op mijn vouwfiets -het vouwen heeft nog wat oefening nodig maar het fietsen gaat al aardig- en fietste ik naar het station en daarna van het station naar school. Op deze eerste dag bemerkte ik al een probleem tijdens deze reis. Het regende en ik had geen regenkleding bij me… Gelukkig regende het vooral hard toen ik binnen zat en ben ik dus maar een uurtje langer op school gebleven in de hoop dat het minder zou worden.
Het begin van een nieuw schooljaar. Mijn agenda staat al vol met belangrijke zaken uit de schoolkalender. De lestijden staan erin en ik heb een mooie map met klassenlijsten en gebruiksaanwijzingen per kind. Gelukkig valt het mee en bovendien probeer ik hier de eerste weken zo min mogelijk naar te kijken, tenzij het voor de leerling handig is als ik rekening hou met de tekortkoming. Velen hebben vandaag de dag tekortkomingen en er zullen dus nog vele krabbels bij komen achter de lange lijsten met namen.
Namen die bovendien niet allemaal even gemakkelijk uit te spreken zijn. Sommige namen kunnen zeker op 4 verschillende wijzen uitgesproken worden. De tijd dat iedereen Kees, Jan en Marie heette ligt ver achter ons. Samen met een vriendin heb ik alle namen minstens 3 keer opgelezen om te ontdekken wat de meest voorkomende uitspraak is, welke helaas niet altijd de juiste zal zijn.
De komende dagen zal ik langzaam de eerste lessen gaan vormgeven. Ik heb al nagedacht over klassenregels, huiswerk en boeken, een introductie van mijn vak en van mijzelf en een leuke opdracht om op te warmen. Ik heb zelfs al in mijn hoofd het scenario afgespeeld van de klas die niet stil wordt als ik met de les wil beginnen. Ik weet al precies wat ik dan wil gaan ondernemen om de kinderen onder de duim te krijgen en te motiveren voor het vak. Je weet maar nooit.
Ik ben er klaar voor en sta te popelen om te beginnen!
Hallo Aletta, best spannend nieuwe baan als docent, maar met HAN als achtergrond lukt het natuurlijk allemaal prima ;-). Je hebt het over tekortkomingen bij leerlingen, maar is het misschien zo, dat we steeds meer bergijpen dat elk kind uniek is?
Groet, Cor Bastinck conservator @museumjocas
Hoi Alette,
Leuk dat je blogt over het afgestudeerd zijn.. Ik ben heel erg benieuwd hoe dat je bevalt, aangezien ik nu zelf mijn lio loop en 5 eigen klassen heb. Ik ben benieuwd hoe ons jaar overeenkomt en wat de verschillen zijn. Héél veel succes en vooral plezier op je nieuwe school met oude lokalen en ik kijk uit naar jouw volgende blog.
Groet,
Cor: Ik heb mijn woordkeuze bewust een beetje simpel gekozen. Veel ’tekortkomingen’ zoals ik ze nu noem worden door anderen ‘etiquette’ genoemd of ‘Stempel’. Het is maf om te lezen over iemand die je nog niet kent, waar je als docent rekening mee moet houden. Helaas schrijft men voornamelijk dingen op die het kind ‘nog’ niet goed kan. Natuurlijk is iedereen Uniek, dat maakt het werk als docent ook zo spannend. Want ondanks dat moet je wel tegelijk aan 30 van die individuen lesgeven. Vandaar ook dat collega’s wijzen op opvallende eigenschappen van sommige kinderen.
Carola: Veel zal overeenkomen, de nieuwe school enz. Maar hopelijk heb ik dermate veel geleerd van de lessen tijdens mijn LIO, dat ik nu als weer een stukje makkelijker voor de klas sta met een jaartje meer ervaring.