Het Atlasgebergte en Richard Branson
Susanne van Lent
Zondag 18 maart 2018
Na een goede nachtrust en een Marrokaans ontbijt vertrokken we met 2 busjes naar het Atlasgebergte. Het was prachtig weer met een zonnetje en een enkele wolk en een temperatuur van ongeveer 20 graden. Onderweg zagen we allerlei bijzondere voertuigen van ezels, paard en wagen en scooters met 3 personen plus de nodige bagage. In het Atlasgebergte aangekomen maakten we kennis met onze gids en gingen we op pad. De eerste klim was tot een hoogte van 1100 meter. Het pad was goed te belopen met hier en daar een fikse stijging en nogal wat modder. Onderweg moesten we van Ingrid en Bart van de studie biologie potjes vullen met insecten die later deze week gebruikt zullen worden op de conferentie. Niet iedereen was blij met deze opdracht, maar er werd driftig gezocht. Terwijl we naar boven klommen konden we genieten van het imposante Atlasgebergte en de villa van Richard Branson, de oprichter van de Virgin group, o.a bekend van de vliegtuigen.
Hoe hoger we kwamen, hoe meer modder. De groeven van onze schoenen slibden dicht en soms leek het alsof we aan het schaatsen waren, maar daarvoor waren we niet uit het koude Nederland weggegaan! Bij de afdeling werd het pad beter begaanbaar. We zagen mooie bloemen. Het leken wel mini-narcissen, maar de biologiesectie verzekerde ons dat dat niet het geval was. Wat de naam van dit prachtige bloempje wel was, weten we tot op heden niet.
Toen iedereen werden eerst de schoenen schoongemaakt en kon iedereen bijkomen van de prachtige wandeling. Daarna stapten we weer in de busjes en gingen we naar het kantoor van de reisagent. Daar stond een heerlijke lunch voor ons klaar. We genoten van allerlei Marokkaanse hapjes en vers fruit. Na een groepsfoto gemaakt te hebben, gingen we weer op weg naar het hotel. De dag werd afgesloten met een gezamenlijke bijeenkomst op het dakterras. De dag van vandaag werd geëvalueerd en we kregen instructies voor de dag van morgen.
Die avond hebben we heerlijk gegeten. Wat een bijzondere ervaring! Wat een prachtig land! Met lichtelijk verbrande wangen en neuzen gingen we moe maar voldaan lekker slapen.