Kim Peters, 3e-jaars studente aan de Lerarenopleiding Duits 2e graads

Beste bloglezeressen en -lezers,

Eerst zal ik me even kort voorstellen. Mijn naam is Kim Peters, 21 jaar oud en sinds februari dit jaar wonende te Wenen, Oostenrijk. Omdat ik nu in mijn derde studiejaar zit van de Lerarenopleiding Duits 2^e graads, doe ik in deze mooie stad mijn minor dit zomersemester.

Doel van mijn studie hier is het lopen van stage. Ik ga naar de pedagogische hogeschool en op de woensdag ben ik in de ‘Praxisschule’ te vinden. Sinds half februari ben ik elke woensdagmorgen in de Bruno Kreisky Neue Mittelschule in Wenen. De Neue Mittelschule zou je in Nederland goed kunnen vergelijken met het vmbo. Samen met mijn stagepartner, afkomstig uit Mallorca, zal ik op deze school zowel lessen gaan observeren als geven. Deze Spaanse studeert pedagogiek in Mallorca. Haar focus deze stage zal liggen op het observeren, bij mij op het daadwerkelijk geven van lessen. Tijdens onze stagedagen hebben we te maken met twee klassen van de vierde klas Neue Mittelschule. De leerlingen zijn een jaar of dertien, veertien. Je kunt zou dus kunnen zeggen dat we hier te maken hebben met leerlingen uit het tweede jaar van het vmbo.

De niveaus binnen de klassen variëren echt enorm. Klas 4A is een integratieklas. Hier zijn veel kinderen te vinden die wel in Oostenrijk geboren zijn, maar hun ouders niet. Ze zijn opgegroeid met een andere moedertaal (vaak Turks of een Oost-Europese taal) en hebben Duits als tweede taal geleerd. Dit geldt voor veel leerlingen, maar niet voor allemaal. Binnen de klas zijn er drie ‘Leistungsgruppen’ (prestatiegroepen), zodat de leerlingen niet op hun tenen hoeven te lopen of zich hoeven te vervelen in de klas. Opvallend is ook, dat de klas twee docentes heeft. De leerlingen hebben veel aandacht nodig (de meesten hebben concentratieproblemen of andere leerstoornissen) en deze aandacht kan een docente helaas niet bieden, ondanks dat de klas maar zeventien leerlingen bevat.

In klas 4B zitten ongeveer 30 leerlingen. Het is een wereld van verschil met de hierboven genoemde klas. Het niveau is hier een stuk hoger en een logische verklaring daarvoor is dat er in deze klas het grootste deel van de leerlingen Oostenrijks is. De stof wordt hier duidelijk sneller opgepakt. Dat heb ik ook zelf ervaren toen ik zelf de leerlingen les heb gegeven.

Ik heb tot nu toe zelfstandig een les over Nederland gegeven. Hierbij kwam mijn begeleidster vanuit de PH (Pädagogische Hochschule) een kijkje nemen. Haar feedback hield in dat ik zelfverzekerd voor de klas stond en dat ik goed mijn verhaal wist over te brengen. Van deze les heb ik een aantal foto’s bijgevoegd. Daarnaast heb ik een aantal keer in groepen leerlingen meer over de Duitse grammatica geleerd. Ik vond dat best pittig. Tijdens de stages die ik in Nederland heb gelopen, vind ik grammatica een van de moeilijkste dingen om uit te leggen, zelfs in het Nederlands. Maar nu heb ik geen keus en moet de uitleg in het Duits. Een beetje onzeker maakt het me wel, maar ik word gelukkig met enige regelmaat door mijn stagedocente gerustgesteld dat ik me geen zorgen hoef te maken dat de boodschap niet over zou komen.

Maar in ieder geval: so far, so good. Ik denk dat ik stiekem best trots mag zijn op de dingen die ik tot nu toe op stage heb gedaan. De grootste uitdaging zit hem nu nog in het meer geven van zelfstandige lessen en daarbij zelfverzekerder worden over mijn Duits. In Nederland doe ik veel aan doeltaal is voertaal, maar toch: de héle les Duits is wel degelijk anders. Ook het differentiëren binnen de klas zal denk ik nog een belangrijk leerpunt voor mij zijn.

We gaan het zien en wellicht tot de volgende blog vanuit Wenen. Bedankt voor het lezen!