Marlieke, derdejaarsstudente lerarenopleiding geschiedenis

Hallo allemaal! Ik ben Marlieke, ik ben 19 jaar, ik zit nu in het derde jaar van mijn opleiding tot docent geschiedenis. Normaal gesproken woon ik bij mijn ouders in Ede (bekend van station Ede-Wageningen). Ik zeg ‘normaal gesproken’ omdat ik nu al iets meer dan twee maanden niet thuis ben.  Ik ben namelijk voor mijn minor 4,5 maand in India om les te geven, te studeren en allerlei andere projectjes te doen. Dat is natuurlijk heel erg leuk, spannend en leerzaam, maar ook af en toe heel confronterend, frustrerend en verdrietig voor iemand als mijzelf. Ik heb namelijk last van heimwee. Is dat raar/genant/iets waar je het niet over hoort te hebben? Nee. Is het vervelend? Jazeker! Is het iets wat meteen je hele reis verpest? Natuurlijk niet!

Na twee maanden India ben ik een soort expert geworden op het gebied van heimwee en hoe je daar het beste mee om kunt gaan. Al moet ik wel zeggen dat dit voor iedereen anders kan zijn. Ik ga voor deze blog uit van mijn eigen ervaringen en de verhalen van andere reizigers die ik hier heb ontmoet.  Waarschijnlijk zullen jouw ervaringen hier deels mee overeenkomen en deels ook niet. De volgende drie tips over hoe je het beste met heimwee om kunt gaan zijn dan ook adviezen, geen regels!

Tip 1
Praat erover! Heimwee is iets wat heel veel mensen herkennen en ook al hebben de mensen om je heen er niet zo’n last van als jij, iedereen begrijpt hoe het voelt om je eigen huis, land, familie of misschien wel huisdier te missen. Ik moest in de eerste twee weken erg veel huilen en ik heb nu nog steeds dagen waarop de tranen erg hoog zitten. In het begin dacht ik dat anderen dit raar zouden vinden, maar door er met mijn reisgenootjes over te praten werd ik ten eerste sneller opgevrolijkt en kwam ik er ten tweede achter dat zij liever wisten wat er aan de hand was dan dat ze moesten gokken naar de reden achter mijn verdriet. Uithuilen op de schouders van je reisgenootjes is dus een prima plan!

Tip 2
Zoek structuur en veiligheid. Hier in India heeft men over het algemeen nergens haast mee. Zo sta je gerust een half uur in de rij bij de kassa in de supermarkt, is mijn oriëntatieweek uitgelopen tot twee en een halve week en heb ik na twee maanden nog steeds geen behoorlijke les gegeven. Ik als echte regelnicht vond dit in het begin erg lastig en omdat we veel dagen niks te doen hadden, had ik veel tijd om aan thuis te denken en werd de heimwee steeds erger. Wat mij toen erg heeft geholpen is het zoeken naar structuur en veiligheid. Structuur kun je in kleine dingen vinden, zoals een vast eet- en slaappatroon bijvoorbeeld. Dit geeft houvast. Ons appartement hier in Bangalore werd als gauw een veilige haven voor mij en vanuit daar kon ik stappen gaan zetten om meer naar buiten te gaan. Zo’n veilige basis is belangrijk, probeer er één te vinden!

Tip 3
Accepteer dat het zo is. Is mijn heimwee na twee maanden verdwenen? Nee. Gaat dat in de komende twee maanden nog gebeuren? Waarschijnlijk niet. Maar in plaats van me daar zorgen over te maken heb ik geleerd om te accepteren dat het zo is. Je kunt eindeloos blijven piekeren over hoe oneerlijk het is dat jij hier nou juist zo veel last van hebt en anderen niet, maar dat maakt het niet beter. Sterker nog, het feit dat je last hebt van heimwee geeft juist aan dat je iets hebt om naar te verlangen. Eigenlijk is het dus best iets positiefs! En op alle dagen dat dat niet zo voelt: zet muziek aan en zing keihard mee, huil uit bij een reisgenootje, eet wat chocola (helpt echt!) en vergeet vooral niet dat het morgen weer beter gaat!

Liefs vanuit India!