Luuk, Jeanine en Evelien, Pabo Arnhem

U denkt vast, wat een rare titel maar de uitleg volgt nader. Vanochtend, nog voordat de zwaluwen hun zangkunsten vertoonden, waren wij al uit de veren. Na een snel ontbijt, haastten wij ons naar de busjes richting de pabo van Marrakech. Hier stond ons een formele conferentie te wachten. Na een warm welkom, in het Frans, hadden wij de eer om als een van de eersten te starten met onze workshop.

Deze workshop hadden wij tot in de puntjes voorbereid, maar deze liep niet volledig volgens plan. De Marokkaanse studenten hadden namelijk, naast vragen over ons thema, zoveel andere vragen. Hierdoor hebben wij ook veel andere informatie kunnen uitwisselen. Korte samenvatting van onze workshop; niet veel volgens plan, edoch hebben wij onszelf in het zweet gewerkt.

De overige workshops in vogelvlucht
De tweede workshop waren wij wederom een zwerm, onafscheidelijk. De workshop ging over verhalen vertellen. Iedereen heeft een verhaal en legt daardoor andere relaties. Bottomline, erg boeiend voor ons!

Lunch.

Derde workshop draaide om drama. Optreden hier, optreden daar. Ze hadden onze groepjes ingedeeld, 50%, Marokkaan 50% kaaskop. De onderwerpen gingen over een artiestenschool in Marrakech (optredens over gebeurtenissen op het plein).

Erg druk met leerlingen en leerkrachten, bij onze medestudenten was dus niemand te vinden ( wij wilden typen `gevlogen` maar niemand was daar überhaupt geweest). Enfin, leuke workshop en oprechte excuses naar onze medestudenten!

Workshop vier ging over poëzie. Gegeven door leerkrachten, dus erg boeiend en de leukste van allemaal;) (onze studiepunten zijn immers nog niet binnen).

Het was leerzame dag waarin we veel nieuwe dingen hebben geleerd.

Het Nederlandse gespreksonderwerp van de dag gaat over de stoelgang. Doordat we goed contact hebben gekregen met onze Nederlandse reisgenoten/medestudenten, zijn we achter veel dingen gekomen. De vraag die we elkaar dus geregeld stellen is: ‘Heb je diarree of ga je sowieso niet naar de wc?’