Bonnie is eerstejaars student Academische Pabo

Zaterdagmorgen stap ik nog een beetje slaperig de Pabo binnen. Normaal is zaterdagmorgen mijn uitslaapochtend en dit bevalt mij ook prima. Alleen voor héél leuke of belangrijke dingen wil ik mijn lekkere zachte en warme bed wel een paar uurtjes eerder verlaten. Natuurlijk hoort nieuwe studenten enthousiast maken voor de ALPO bij één van die leuke of belangrijke dingen. Dus op de vraag of ik op de Open Dag wilde helpen moest ik wel ja zeggen. (Misschien moet ik toch eens wat minder dingen leuk en belangrijk gaan vinden, want nu ik er over denk weet ik niet wanneer mijn laatste heerlijke ik-blijf-nog-even-liggen-zaterdag was…)

Van gele pen tot blogger…
Het eerste wat ik zie bij het binnen komen van de Pabo is een tafel vol met gele pennen. Die pennen herken ik, denk ik bij mezelf, maar waarvan? Het belletje gaat al snel rinkelen. Precies zo’n pen vond ik twee weken eerder op de deurmat in een voor de rest lege envelop.

“Wat zonde van die envelop en wat een geldverspilling zeg”; ik hoor het mijn moeder nog zeggen. Ik kon het dus ook niet laten om even de mensen aan te spreken die bij die mooie gele pennen zaten. Een paar minuten later was het doel van hun pen-stuur-actie me duidelijk en wat een verrassing, ik vond het doel van de actie wel leuk. Ze zochten bloggers voor leraarworden.com en wilden dit op een ludieke manier onder de aandacht brengen. En op dingen die ik leuk vind kan ik geen nee zeggen…

Hier ben ik dan
Dus hier ben ik dan. Een nieuwe blogger. Zoals dat hoort, zal ik me even netjes voorstellen. Dan weten jullie ook wie die persoon is die achter de computer verhaaltjes schrijft om met iedereen te delen. Ik ben Bonnie, eerstejaars student aan de Academische Lerarenopleiding in Arnhem. Nóg in Arnhem, want volgend jaar verhuis ik samen met mijn acht lieve klasgenoten naar het mooie Nijmegen.

Sowieso ben ik al niet zo vaak in Arnhem te vinden; wel één hele dag in de week (oké oké en al die keren om te shoppen, gezellig een terrasje te pakken of op zaterdagavond te stappen). Verder loop ik één dag in de week stage en bezoek ik één dagje in de week de universiteit. Nu hoor ik jullie hersenen kraken… Een schoolweek heeft toch vijf dagen? Ja beste lezers, daar hebben jullie helemaal gelijk in, maar zelfstudie is het woord van de 21ste eeuw en dit moet ook ik dus op de overige twee dagen doen.

Vrij!… of toch niet?
Vandaag zag ik de ogen van de toekomstige studenten gaan glunderen en de mondhoeken omhoog trekken bij het melden van het weekrooster. “Dan heb je gewoon twee dagen in de week vrij, chill”.

In de buurt van docenten moet je dit niet hardop zeggen. Er zit namelijk een heel verschil tussen vrij en zelfstudie dames en heren! Maar eerlijk is eerlijk, ik vind die twee ‘zelfstudie’ dagen ook ideaal. ‘s Ochtends (niet te vroeg natuurlijk!) even flink aan het werk totdat bijna alles af is en dan in de loop van de middag aan de sociale contacten werken. En af en toe even een heel dagje werken waardoor de overige zelfstudie dag vrij geroosterd is… Het is toch zonde om de OV kaart niet te gebruiken om samen met vriendinnen Nederland te verkennen (lees: te ontdekken in welke stad de grootste H&M, de mooiste Sting en beste schoenen te vinden zijn)?

Bloggen
Vanaf vandaag zal ik mijn zelfstudie dag ook af en toe gebruiken om een blog te schrijven. Een blog waarin ik jullie op de hoogte ga houden van mijn grappige belevenissen op stage, de avonturen op de Pabo en de leerzame dag op de universiteit. Hopelijk lezen jullie mijn blogs met plezier en helpt het om een beeld te vormen over de ALPO. Misschien dat ik mijn moeder dan kan wijsmaken dat de envelop met een gele pen erin geen milieuvervuiling en geldverspilling was…

Meer informatie over de Academische Pabo